Celliste Harriët Krijgh: ‘Ik was vergeten wie ik ben’

“De oude tijd is werkelijkheid in Wenen, de sfeer van voorheen bleef bewaard”, zong Annie de Reuver in de jaren vijftig. Als piepjong meisje – ze was 13 – wandelde Harriet Krijgh dit imposante decor binnen, getrokken en gepusht door haar grote passie: muziek maken. Ze ging studeren aan het Weens conservatorium. Wenen had een bepalende invloed op de jonge Harriet. Haydn, Mozart en Beethoven schiepen er de klassieken. Grote dichters en schrijvers baarden er hun poëzie en proza. De muren van de talrijke monumentale bouwwerken zogen eeuwenlang de hoogste kunst en cultuur op. Het was voor de celliste het perfecte klimaat om haar eigen kunst te laten gedijen. Ze…