Celliste Harriët Krijgh: ‘Ik was vergeten wie ik ben’
Sinds haar tienerjaren werkte celliste Harriet Krijgh met de toewijding en de discipline van een topsporter aan één doel: de absolute top bereiken. En dat deed ze. Een ernstige handblessure zette haar echter bijna een jaar aan de kant. “Ik schrok wakker. Ik wist niet meer wie ik was en wat ik op deze wereld deed.”
“De oude tijd is werkelijkheid in Wenen, de sfeer van voorheen bleef bewaard”, zong Annie de Reuver in de jaren vijftig. Als piepjong meisje – ze was 13 – wandelde Harriet Krijgh dit imposante decor binnen, getrokken en gepusht door haar grote passie: muziek maken. Ze ging studeren aan het Weens conservatorium. Wenen had een bepalende invloed op de jonge Harriet. Haydn, Mozart en Beethoven schiepen er de klassieken. Grote dichters en schrijvers baarden er hun poëzie en proza. De muren van de talrijke monumentale bouwwerken zogen eeuwenlang de hoogste kunst en cultuur op. Het was voor de celliste het perfecte klimaat om haar eigen kunst te laten gedijen. Ze…
Verder lezen? Meld je aan voor onze maandelijkse nieuwsbrief en je krijgt elke maand gratis toegang tot twee artikelen.
Registreren? Meld je aan voor onze maandelijkse nieuwsbrief en je krijgt elke maand gratis toegang tot twee artikelen.
Heb je al een account? Log hier in
Bij het aanmelden gaat u akkoord met onze
privacyverklaring en de algemene voorwaarden.
Nieuwe woorden voor de ziel. Stefan Paas en Arnold Huijgen over het heil en de hel
Tieners gevangen in de verslavende TikTok-tornado
‘Ik heb het nog niet opgegeven, want dan kan ik beter vertrekken’
Hoe ultrarechts in Duitsland uit de schuilhoeken stapt
Voelen we eigenlijk wel genoeg?
Meer artikelen in dossier Goede gesprekken
Kees-Jan Mulder: ‘Als je me helemaal kent, wil je me dan nog steeds?’
07 maart 2024Twaalf jaar lang knaagde bij Kees-Jan Mulder de vraag of hij wel filmmaker mocht worden, als hij ook dominee had kunnen zijn. Wat zouden de mensen ervan vinden? En God? Ook vandaag is die onzekerheid nooit ver weg. "Terwijl God al tijden tegen me zegt: maar hé joh, Ik hou al heel lang van je. Ga ...
Erik Borgman: 'Ik werd in mijn leven steeds weer gevonden'
07 maart 2024Gevoelig, angstig en dyslectisch vertrok een jonge Erik Borgman naar de katholieke mavo. Inmiddels is hij als lekendominicaan en hoogleraar een belangrijke stem in het publieke debat. "Als kind had ik het gevoel dat ik was uitverkoren om iets te zeggen in het leven."
‘Ik heb het nog niet opgegeven, want dan kan ik beter vertrekken’
07 maart 2024Pater Jan Laan (1940) heeft een rijk leven als parochiepastor achter de rug. Hij deed alles graag goed en ging daar ook weleens aan onderdoor. “Misschien is dit wel genoeg: dat ik een glimlach op andermans gezicht kan toveren.”