‘Ik strijd ’s nachts, dan komt alles voorbij’
Het leven van Al Dijkhuizen (87) is getekend door verlies. Van geliefden, van kinderen, van gezondheid, van geluk. Een vederlichte hemel, waarin alles eens koek en ei is, dat gaat er bij hem moeilijk in. "Het enige wat ik zeggen kan: ik houd echt van de Here Jezus."
beeld Lieuwe Siebe de Jong
De dag van vandaag. Al (1935): “Ik ben alleen, met m’n hondje, we hebben het goed samen. M’n vorige hondje is achttien-en-een-half jaar geworden, ik zag aankomen dat ze doodging. Ze lag op de grond, ik tilde haar op, heb d’r geknuffeld, lekker gekust zeg maar, en weer neergelegd. Ik moest plassen en toen ik terugkwam, was ze overleden. Thuis doe ik alles nog zelf, koken, wassen, strijken, stoffen. Ik heb een heel mooi huis en heel mooie, antieke spullen. In de loop der tijd heb ik wat etages gekocht en verhuurd, daar kan ik al jaren van leven. Kortom: ik heb alles wat m’n hartje begeert, maar ik ben…
Verder lezen? Meld je aan voor onze maandelijkse nieuwsbrief en je krijgt elke maand gratis toegang tot twee artikelen.
Registreren? Meld je aan voor onze maandelijkse nieuwsbrief en je krijgt elke maand gratis toegang tot twee artikelen.
Heb je al een account? Log hier in
Bij het aanmelden gaat u akkoord met onze
privacyverklaring en de algemene voorwaarden.
Wie ben ik zonder jou?
Dwars door de storm heen geloven in Gods goedheid
Hoe Trumps christelijk nationalisme Europa binnensijpelt
Minella van Bergeijk: 'Hoe kan ik hier nou thuis zijn?'
Stap voor stap dichter bij het lijden
Meer artikelen in dossier Goede gesprekken
Minella van Bergeijk: 'Hoe kan ik hier nou thuis zijn?'
06 maart 2025Soms lijkt het alsof we in de kerk bewust níét nadenken over deze geschiedenis, zegt Minella van Bergeijk. "Maar als we de spoken van het verleden niet onder ogen komen, hoe kunnen we dan navigeren in een tijd waarin zo veel draait om etniciteit en cultuur? Hoe kan de kerk daar dan over spreken?"
Soms is hoop een cappuccino, en soms is het een vredesakkoord
06 februari 2025Toen Zeger Polhuijs bij zijn priesterwijding plat op de grond lag, en de Litanie van Alle Heiligen klonk – Kyrie eleison, Christe eleison – kwamen hem de gezichten van gestorven daklozen voor ogen. "Mijn vrienden. Alsof zij deel uitmaakten van mijn roeping."
Marnix Medema: 'Ik hoef de schijn niet op te houden'
06 februari 2025De loopbaan van Marnix Medema ging van een leien dakje; op jonge leeftijd werd hij hoogleraar in Wageningen. Bovendien zoekt hij vanuit Veritas Forum met studenten naar liefde, rechtvaardigheid, schoonheid en goedheid. Maar toen hij in korte tijd twee keer een groot verlies ervoer, wist hij: 'Ook ...