Ik ben erbij gekomen, aangeschoven bij een eeuwenoude familie

Het werd onhoudbaar. Het werd aanstellerig, zelfs pathetisch: het niet-erkennen van mijn gelovigheid.Ik ben vertrouwd met een verschijnsel dat meer schrijvers kennen: dat je vóóruit schrijft, dat je in jouw schrijven eerder iets te weten kunt komen dan dat je het zelf weet. Kennelijk is voor mij de ‘omweg’ van het schrijven de directe weg, de meest voor de hand liggende. Het heeft ermee te maken dat schrijven lijkt op zeer bedachtzaam praten, met telkens de mogelijkheid de woorden die uit je mond vallen terug te roepen, te verplaatsen en te vervangen.Vanaf mijn vroegste jeugd, vanaf het moment dat ik de schrijfkunst enigszins machtig was, heb ik geschreven, even vanzelfsprekend…