‘Iedereen in zijn eigen bubbel, dat is dodelijk voor een land’
Als we niet uitkijken, keert onze maatschappij terug naar een tribale sfeer: allemaal aparte stammen, die geen kritiek dulden. Erdal Balci vindt het een tragische ontwikkeling, omdat daarmee “de horizon van de Europese identiteit vervaagt. En dat is een groot risico.”

Erdal Balci (1969), schrijver en columnist, bezigt graag duidelijke taal. Het is een beschamende streep door grondwetsartikel 1, vindt hij, dat de koning en de koningin geen belasting betalen. Wie burgers niet opvoedt met vrijheid van denken, opent de deur voor subtiele en minder subtiele vormen van onderwerping. Balci verkondigt dergelijke inzichten wekelijks in zijn column in de Volkskrant, maar ze spelen ook een rol in zijn onlangs verschenen autobiografische roman, De gevangenisjaren. De boektitel is meteen een statement. Over de Turkse gemeenschap waarin Balci opgroeide, in het Utrechtse Lombok. Maar ook over cultuur-relativerende Nederlanders, die een ‘poldergevangenis’ creëren met het bewieroken van de multiculturele samenleving. Balci groeide op in…
Verder lezen? Meld je aan voor onze maandelijkse nieuwsbrief en je krijgt elke maand gratis toegang tot twee artikelen.
Registreren? Meld je aan voor onze maandelijkse nieuwsbrief en je krijgt elke maand gratis toegang tot twee artikelen.
Heb je al een account? Log hier in
Bij het aanmelden gaat u akkoord met onze
privacyverklaring en de algemene voorwaarden.
Meer artikelen in dossier Nederlandse politiek

Zij kregen nooit excuses van ons
06 februari 2025Hoewel er op internationaal niveau kleine maar hoopvolle stappen worden gezet om de inwoners van West-Papoea recht te doen, is er nog een lange weg te gaan, ziet Aad Kamsteeg (84). De Nederlandse overheid zou om te beginnen weleens excuses mogen maken, zegt hij. ‘Ik lees in de Bijbel dat Hij hart ...

Stefan Paas: 'NSC bedoelde het zo goed'
12 december 2024Zou Reinhold Niebuhr trots geweest zijn op Pieter Omtzigt? Die vraag bekroop me na het lezen van Jeremy Sabella’s mooie biografie van Niebuhr (1892-1971), die onlangs is vertaald door Menno Kamminga en Simon Polinder.

Jan Siebelink: ‘Nog steeds overvalt mij om de haverklap het schrijnende gemis’
12 december 2024De vrouw van Jan Siebelink (1938) is er niet meer, maar in taal probeert hij haar terug te vinden. Onderwijl is het stil in dat grote huis, vreselijk stil. “Als je het mooi wilt opschrijven, moet je die stilte suggereren, maar daar heb ik nog helemaal geen zin in, dan wordt het een boek.”