Hij was voor de revolutie niet bang
Dertig jaar geleden viel de muur. Pieter Oussoren vertelt over zijn vriend Christian Führer, in wiens Nikolaikirche de demonstratie begon die met 70.000 brandende kaarsen de DDR z'n eerste haarscheuren toebracht. "Hoe kan het dat vanuit een gemiddeld-saaie stadskerk met een doodgewone dominee uiteindelijk een dictatuur instort?"
Hij was voor de revolutie niet bang
Op maandag 9 oktober 1989 gebeurde er in Leipzig een wonder. Na het Friedensgebet van 17.00 tot 18.00 uur in de Nikolaikirche begonnen 70.000 mensen een (verboden) demonstratie over de Ring (‘singel’) om de binnenstad heen. Leger en politie hadden hun ingrijpen aangekondigd. De demonstranten droegen brandende kaarsen in hun handen, als teken van vrede. (Als je een kaars vasthoudt, kun je geen stenen gooien!) Het wonder geschiedde: er werd níet opgetreden tegen de optocht! Een week later demonstreerden er ongehinderd 100.000 betogers, de derde week waren het er 300.000. Op 9 november gingen de doorgangen van de muur open; een jaar later was er geen DDR meer. Het is…
INLOGGEN
Verder lezen? Meld je aan voor onze maandelijkse nieuwsbrief en je krijgt elke maand gratis toegang tot twee artikelen.
Heb je al een account? Log hier in
Bij het aanmelden gaat u akkoord met onze
privacyverklaring en de algemene voorwaarden.
Ontvang wekelijks onze nieuwsbrief
'Nee,' zei ik, 'ik ben niet gevaccineerd'
Talitha Muusse: ‘Ik wil in Nederland burgerlijke ongehoorzaamheid zien’
'Het CDA moet het stoffige rentmeesterschap weer als geuzennaam gaan dragen'
Het slechtste wat je kunt doen is zeggen: dat mag u niet denken
Theoloog Carin Slotboom: De natuur staat niet buiten oordeel en verlossing
Het slechtste wat je kunt doen is zeggen: dat mag u niet denken
De kloof tussen de elite en het volk is enorm, constateert scheidend rector Mechteld Jansen van de PThU. En beterschap lijkt ver weg. In gesprek met dorpsdominee Matthijs Schuurman uit Oldebroek zoekt ze naar oversteekplaatsen. "Als je als kerk vindt dat de deuren open moeten voor vluchtelingen, ben ...
Dichter bij God: janken, schreeuwen en strijden voor gerechtigheid
Zaïre Krieger liet het woord gerechtigheid in Oudgrieks op haar buik tatoeëren. "Het is de kern van mijn zijn", verklaart de spokenwordartiest, die het bejubelde gedicht The Hill We Climb van Amanda Gorman vertaalde. "In de strijd om rechtvaardigheid en eerlijkheid heb ik mijn relatie met God ...