Het minst slecht
Het eindeloze gehannes in Londen met de brexit lijkt me geen goede zaak voor de toekomst van de liberale democratie. Regering en Westminster, ‘de moeder van alle parlementen’, maken eerder een cabareteske dan daadkrachtige indruk.
Dat is precies wat voorstanders van een meer autoritair bestuurssysteem in de kaart speelt. ‘Er is een goed alternatief voor stroperige parlementen en hinderlijk onafhankelijke rechters die efficiënte besluitvorming alleen maar in de weg staan’, zeggen Poetin in Rusland, Erdogan in Turkije, Chávez in Venezuela, Orbán in Hongarije, Kaczynski in Polen. En West-Europese populisten flirten met hen. Nog maar zo’n dertig jaar geleden stonden de zaken er heel anders voor. Met de val van de Berlijnse Muur verdwenen ook de Sovjet-Unie en haar op wereldrevolutie gerichte communisme van het wereldtoneel. De Amerikaanse president George H.W. Bush (1989-1993) zag in dat gebeuren ‘de weeën van de geboorte van een nieuwe wereld, waarin…
INLOGGEN
Verder lezen? Meld je aan voor onze maandelijkse nieuwsbrief en je krijgt elke maand gratis toegang tot twee artikelen.
Heb je al een account? Log hier in
Bij het aanmelden gaat u akkoord met onze
privacyverklaring en de algemene voorwaarden.
Er zit tegenwoordig meer troost in mijn ziel
Sally Read was een Britse psychiatrisch verpleegkundige en overtuigd atheïst. Nu woont ze in Italië, bidt ze elke dag de rozenkrans en hoopt ze dat haar dochter net zo’n hartstochtelijke katholiek wordt als zijzelf. Een tweegesprek met een bekeerde dichter.
Het huwelijk. Waarom kies je voor elkaar?
Dertien jaar geleden legde pastoor Nico de Gooijer aan Vonne van der Meer de zeven sacramenten uit. Voor elk sacrament trokken ze een maandagochtend uit. De tijd was lang niet rijp voor publicatie. Maar nu we in tijden van pandemie de kerkbank meer dan ooit missen, nu wel. In deze editie deel V: het ...