Het is hopen op iets na de dood
Je eigen dood, die kijk je niet graag in de ogen. Toch zijn we allemaal sterfelijk, eens ben je aan de beurt.
Dat gegeven zette journalist Fokke Obbema aan tot een serie gesprekken over de dood. De stukken verschenen in de Volkskrant, en zijn nu gebundeld in een boek: Stervelingen. De Belgische fotograaf Stephan Vanfleteren zette de geïnterviewden op onnavolgbaar treffende wijze op de foto. Eerder maakte Obbema twee boeken met gesprekken over de zin van het leven, naar aanleiding van de hartstilstand die hemzelf overkwam. Nadenken over je dood verrijkt je leven. Dat is misschien mooi gezegd, maar makkelijk praten als je ogenschijnlijk blakend van gezondheid een recensie zit te tikken. Obbema kreeg het vooral moeilijk toen hij in het slotessay zijn eigen dood intens in de ogen wilde kijken. ‘Probeer…
Verder lezen? Meld je aan voor onze maandelijkse nieuwsbrief en je krijgt elke maand gratis toegang tot twee artikelen.
Registreren? Meld je aan voor onze maandelijkse nieuwsbrief en je krijgt elke maand gratis toegang tot twee artikelen.
Heb je al een account? Log hier in
Bij het aanmelden gaat u akkoord met onze
privacyverklaring en de algemene voorwaarden.
Xi Jinping's heilige oorlog tegen christenen woedt voort
03 april 2025In China is geloven geen privézaak, maar een politiek risico. Xi Jinping duldt geen loyaliteit naast die aan de Communistische Partij, en dat merken vooral christenen. Ondergronds groeit de kerk, terwijl overheidscontroles steeds strenger worden. Wat betekent dit voor de toekomst van het ...
Stap voor stap dichter bij het lijden
06 maart 2025Elk jaar markeert Aswoensdag voor Alain Verheij het begin van een reis waarin hij op zoek gaat naar Jezus op plaatsen waar hij liever niet komt. De veertigdagentijd dwingt hem ongemak en verlies niet te ontwijken, maar te doorleven. Juist daar, in het lijden, hoopt hij Christus te vinden.
Fluisteren van een andere wereld
06 maart 2025Zoals velen vandaag breek ik mij het hoofd over de vraag wat er in deze tijd gevraagd wordt. De wereld tuimelt van de ene crisis in de andere, en als ik niet uitkijk, blijf ik lamgeslagen en overweldigd achter.