Het geluk van vergeten weten
Rob van Essen won de Libris-literatuurprijs 2019, met zijn roman De goede zoon. Het is verrassend vlot leesbaar, heeft futuristisch trekjes en bevat terugblikken op een reformatorische jeugd.
Het geluk van vergeten weten
Om eerlijk te zijn legde ik De goede zoon van Rob van Essen (1963) na eerste kennismaking opzij, toen het in het afgelopen najaar was verschenen. Ik herinnerde mij zijn vorige roman, Winter in Amerika, die me was tegengevallen. Vluchtig bladerend in De goede zoon dacht ik: dit is iets vergelijkbaars, een mix van doelloosheid en surrealisme. Maar deze inschatting bleek een vergissing, toen ik het boek alsnog las. De goede zoon is een sterke roman, vol verbeeldingskracht en ideeën. De ervaring van doelloosheid is zeker aanwezig en surrealisme is Van Essen nooit vreemd, ook hier niet, maar er schuilt wel iets vitaals in het verhaal: verbondenheid en tederheid, ondanks…
INLOGGEN
Verder lezen? Meld je aan voor onze maandelijkse nieuwsbrief en je krijgt elke maand gratis toegang tot twee artikelen.
Heb je al een account? Log hier in
Bij het aanmelden gaat u akkoord met onze
privacyverklaring en de algemene voorwaarden.
Ontvang wekelijks onze nieuwsbrief
'Ik moest het raadsel aan Hem geven'
Als we de afgrondelijkheid, het mysterie, het heilige van God laten wegsijpelen, zegt ds. Arie van Houwelingen, dan ben je als gelovige een kronkelende vis op de bodem van een drooggevallen meer.
'Iedereen in zijn eigen bubbel, dat is dodelijk voor een land'
Als we niet uitkijken, keert onze maatschappij terug naar een tribale sfeer: allemaal aparte stammen, die geen kritiek dulden. Erdal Balci vindt het een tragische ontwikkeling, omdat daarmee “de horizon van de Europese identiteit vervaagt. En dat is een groot risico.”