Het begint nergens en het leidt tot niets
Een gezelschap indianen, de grote Duitse schrijver Goethe, het Duitsland van begin negentiende eeuw en een fikse portie innerlijke verwarring – dat zijn de ingrediënten van de nieuwe roman van Kees ’t Hart.
Het begint nergens en het leidt tot niets
Kees ’t Hart (1944) werd deze zomer 75 en hij bekroonde dit jubileum met de verschijning van De ziekte van Weimar, zijn twaalfde roman. Kees is niet zo bekend als zijn naamgenoot Maarten, zeker niet bij protestants-christelijke lezers, maar zijn oeuvre mag er zijn: naast die romans zijn er nog acht andere boeken met verhalen, essays en gedichten. Een veellezer moet ’t Hart ook zijn, want zijn nieuwe roman verraadt nogal wat kennis van zaken, zeker wat betreft historische thema’s. Het verhaal begint in Franeker, in het jaar 1807. We wandelen met de dertiger Albert Huszen bij het Oosterbolwerk van de stad, waar hij in gesprek raakt met mensen van…
INLOGGEN
Verder lezen? Meld je aan voor onze maandelijkse nieuwsbrief en je krijgt elke maand gratis toegang tot twee artikelen.
Heb je al een account? Log hier in
Bij het aanmelden gaat u akkoord met onze
privacyverklaring en de algemene voorwaarden.
Ontvang wekelijks onze nieuwsbrief
'Nee,' zei ik, 'ik ben niet gevaccineerd'
Talitha Muusse: ‘Ik wil in Nederland burgerlijke ongehoorzaamheid zien’
'Het CDA moet het stoffige rentmeesterschap weer als geuzennaam gaan dragen'
Het slechtste wat je kunt doen is zeggen: dat mag u niet denken
Theoloog Carin Slotboom: De natuur staat niet buiten oordeel en verlossing
Het slechtste wat je kunt doen is zeggen: dat mag u niet denken
De kloof tussen de elite en het volk is enorm, constateert scheidend rector Mechteld Jansen van de PThU. En beterschap lijkt ver weg. In gesprek met dorpsdominee Matthijs Schuurman uit Oldebroek zoekt ze naar oversteekplaatsen. "Als je als kerk vindt dat de deuren open moeten voor vluchtelingen, ben ...
Dichter bij God: janken, schreeuwen en strijden voor gerechtigheid
Zaïre Krieger liet het woord gerechtigheid in Oudgrieks op haar buik tatoeëren. "Het is de kern van mijn zijn", verklaart de spokenwordartiest, die het bejubelde gedicht The Hill We Climb van Amanda Gorman vertaalde. "In de strijd om rechtvaardigheid en eerlijkheid heb ik mijn relatie met God ...