Heimwee naar Troost zoals we hem kennen

In de eerste hoofdstukken vraag je je af wat je eigenlijk zit te lezen. Volgens het nawoord is het ‘autofictie’, een mix van autobiografie en fictie. ‘Een eenvoudig verslag’, noemt Troost het zelf. In de fictie valt in dit boek dan ook weinig te beleven. Bram en Leonard, twee oude schoolvrienden op leeftijd, rijden in een campertje door Den Haag en omgeving. Op plekken waar Bram gewoond of gekerkt heeft, stappen ze even uit. Soms bellen ze aan, wandelen ze een kerk binnen, of staren ze door de zijruit naar het raam waarachter Brams grootmoeder ooit woonde, de opengeslagen Statenbijbel voor haar op tafel. Is God almachtig? De vrienden discussiëren…