Heb je me gemist?
Ritchie bedankt zijn vrouw Hunter bij een etentje om te vieren dat hij het familiebedrijf overneemt. Zijn glimlach erbij maakt duidelijk dat ze er mag zijn en niet tekort zal komen, maar op geen enkele wijze inspraak heeft in de business.
Heb je me gemist?
‘Zonder mijn beeldschone vrouw zou ik deze stap niet kunnen zetten.’ Hunters zogenaamd perfecte leven bestaat uit het doden van haar tijd in en rond het huis. Als ze ’s avonds aan tafel vraagt of Ritchie haar gemist heeft, verstaat hij de vraag niet. Haar schoonmoeder probeert haar bij te brengen dat het belangrijk is tenminste te doen alsof je gelukkig bent. Het is al snel duidelijk dat Hunter dat niet zal volhouden. Wanneer Hunter zwanger raakt, ontwikkelt ze een opmerkelijke dwangmatige eetstoornis. Ze begint allerlei kleine voorwerpen door te slikken, hetgeen tot gevaarlijke situaties leidt. Is het een schreeuw om aandacht? Ritchie wil vooral weten wat er mis is…
INLOGGEN
Verder lezen? Meld je aan voor onze maandelijkse nieuwsbrief en je krijgt elke maand gratis toegang tot twee artikelen.
Heb je al een account? Log hier in
Bij het aanmelden gaat u akkoord met onze
privacyverklaring en de algemene voorwaarden.
Ontvang wekelijks onze nieuwsbrief
'Ik zou vaker boos moeten worden'
Als directeur van de ASN Bank sprak hij de Verenigde Naties toe over biodiversiteit. Dat was spannend. Maar het spannendste wat Arie Koornneef ooit in zijn leven heeft gedaan, was de weekopening doen bij zijn voormalige werkgever Youth for Christ. 'Ik was niet gewend om veel over geloof te praten.'
De vlam van onze voormoeders is niet gedoofd
Westers feminisme is van dik hout zaagt men planken, en past niet in Afrika. Daarom, zegt Jennifer Nansubuga Makumbi, schrijfster van de roman De eerste vrouw, moeten we uit eigen bronnen putten. Ze laat ons kijken naar de ‘oervrouw’.