Hannah verwacht meer van haar ouders. En terecht.
“Ik heb er toch niks over te zeggen”, verzucht Hannah vanaf de achterbank van de auto. Haar ouders, Piv en Ulrik, zijn met haar onderweg naar een nieuwe school. “Het wordt vast heel leuk”, zeggen ze niet voor de eerste keer.

Het is namelijk al de vierde keer dat Hannah naar een nieuwe school gaat. Het wordt al snel duidelijk dat zij niet zozeer een probleem heeft om ergens te aarden, maar dat haar ouders Piv en Ulrik er allerlei ambities op na houden. Niet in de laatste plaats voor háár. Wat volgt, is een komisch verslag van een wel heel bijzonder schoolkamp voor de ouders en de kinderen uit de klas. De kinderen zijn bijna niet in beeld, het zijn de ouders die de boventoon voeren. Het schoolkamp verwordt tot een cocktail van rivaliteit, pikorde, bovenmatig drankgebruik en ongemakkelijke gesprekken over inclusie en buitenbeentjes in de klas. Dit zou aanleiding…
Verder lezen? Meld je aan voor onze maandelijkse nieuwsbrief en je krijgt elke maand gratis toegang tot twee artikelen.
Registreren? Meld je aan voor onze maandelijkse nieuwsbrief en je krijgt elke maand gratis toegang tot twee artikelen.
Heb je al een account? Log hier in
Bij het aanmelden gaat u akkoord met onze
privacyverklaring en de algemene voorwaarden.
Hoe Trumps christelijk nationalisme Europa binnensijpelt
Stap voor stap dichter bij het lijden
Minella van Bergeijk: 'Hoe kan ik hier nou thuis zijn?'
De troost van een ruige kinderbijbel
Willem Ouweneel: 'Ik heb aan mijn opvattingen getwijfeld, maar niet aan God'

Fluisteren van een andere wereld
06 maart 2025Zoals velen vandaag breek ik mij het hoofd over de vraag wat er in deze tijd gevraagd wordt. De wereld tuimelt van de ene crisis in de andere, en als ik niet uitkijk, blijf ik lamgeslagen en overweldigd achter.

Hoe Trumps christelijk nationalisme Europa binnensijpelt
06 maart 2025White christian nationalism is een van de drijvende krachten achter het nieuwe tijdperk-Trump. Een beweging van faith and fight. Wordt Europa het volgende strijdtoneel?

Zij kregen nooit excuses van ons
06 februari 2025Hoewel er op internationaal niveau kleine maar hoopvolle stappen worden gezet om de inwoners van West-Papoea recht te doen, is er nog een lange weg te gaan, ziet Aad Kamsteeg (84). De Nederlandse overheid zou om te beginnen weleens excuses mogen maken, zegt hij. ‘Ik lees in de Bijbel dat Hij hart ...