Groots animatiedrama met een kleine focus
De levendige stad Pnom Penh, hoofdstad van Cambodja, is geen veilige plek meer. De Rode Khmer neemt de stad over. In korte, maar krachtige scènes krijgt animatiefilm Funan direct spanning. Tijdens de uittocht van de inwoners raken moeder Chou en haar man Khuon hun zoontje Sovanh kwijt. De oma van het gezin kon hem nog volgen, maar de ouders krijgen die kans niet van de guerrillastrijders. ‘Angkar’, oftewel de organisatie, zal voor hen zorgen.
Groots animatiedrama met een kleine focus
Met terneergeslagen gezichten zit er niets anders op dan hopen dat de twee zelf de weg naar hun familielid Sok hebben gevonden. Bij hem in het dorp zal het toch veilig zijn, met voldoende eten en drinken. Maar eenmaal in het dorp blijkt dat daar weinig sprake van is. Sok koos de kant van de Rode Khmer en zoontje Sovanh is in één van de opvoedkampen terechtgekomen. In de zoektocht naar hun zoon zullen ook de ouders de verschrikkelijke ontberingen van de werkkampen moeten overleven. Het hoge tempo van de film en de gruwelen van de oorlog krijgen een welkom tegenwicht door de rustige, soms simplistische, tekenstijl. Naast de spanning…
Verder lezen? Meld je aan voor onze maandelijkse nieuwsbrief en je krijgt elke maand gratis toegang tot twee artikelen.
Registreren? Meld je aan voor onze maandelijkse nieuwsbrief en je krijgt elke maand gratis toegang tot twee artikelen.
Heb je al een account? Log hier in
Bij het aanmelden gaat u akkoord met onze
privacyverklaring en de algemene voorwaarden.
Esther Maria Magnis: 'Hoe kan het nou waar zijn dat jij dezelfde God kent?'
Corien Oranje: ‘Ik heb vaak het gevoel dat ik tekortschiet’
Krimp? We zijn gewoon nog aan het ontdekken hoe we moeten groeien
Het nieuwe kabinet ademt de geest van Absalom
Maarten Burggraaf: ‘Ik ben bang voor de dood – wie zou dat niet zijn?’
Hij bedoelde er niets mee. Daar ga je toch bijna van vloeken?
05 september 2024De opening van de Olympische Spelen deed veel stof opwaaien; christenen dachten dat er gespot werd met het Laatste Avondmaal. Uiteindelijk bleek het een verbeelding van een bacchanaal van de Griekse goden te zijn. Kees van Ekris was vooral benieuwd naar wat de kunstenaar ermee wilde zeggen. Maar dat ...
Het verdwijnen van hoop – daar kunnen we niet tegen
05 september 2024Dat het er tamelijk hopeloos met ons mensen voorstaat – dat is een open deur intrappen. De een heeft het over de klimaatcrisis, de ander over de vluchtelingencrisis, en zo zijn er nog wat accentverschillen, maar echt hoopvol staan maar weinigen in het leven, als ze eerlijk worden.
In een goede tuin is de mens niet heer en meester
05 september 2024In De mierenkaravaan van Mariken Heitman kun je de ondoorgrondelijke aarde van de moestuin haast ruiken. Het is de moeite waard. Want wie de geheimen van de natuur op het spoor komt, komt ook dichter bij de geheimen van z'n eigen leven.