‘God zei tegen me: Wij zijn in de hemel heel moe van jou’
Net als zijn vader en overgrootvader blijft hij het podium zoeken, want domineeskinderen blijven preken. Maar vijftig dagen coma hebben Otto de Bruijne veranderd. 'Wat geloof ik nog meer wat niet feitelijk gebeurd is, maar wel als waarheid zeggingskracht heeft?'
'God zei tegen me: Wij zijn in de hemel heel moe van jou'
Exodus 2:3-5 Ze (…) legde het kind erin en zette de mand tussen het riet langs de oever van de Nijl. “Ik werd geboren als de achtste, een nakomertje in het keukentje van God, de pastorie. Ik lag echt in een geweldige wieg! Ik groeide op in het stinkende Zaanstad met z’n fabrieken van Verkade. Er hing een grauwe sluier over de straten. Het grootste feest was als de Verkade-band of de Albert Heijn-band in uniforms gestoken met trommels en tamboer door de straten trok.” Hij straalt. “Maar verder was het een donkere industriestad. Ik wilde daar kleur aan geven, met mijn levendige fantasie en mijn tekeningen. Ze noemden me thuis…
INLOGGEN
Verder lezen? Meld je aan voor onze maandelijkse nieuwsbrief en je krijgt elke maand gratis toegang tot twee artikelen.
Heb je al een account? Log hier in
Bij het aanmelden gaat u akkoord met onze
privacyverklaring en de algemene voorwaarden.
Ontvang wekelijks onze nieuwsbrief
'Ik moest het raadsel aan Hem geven'
Als we de afgrondelijkheid, het mysterie, het heilige van God laten wegsijpelen, zegt ds. Arie van Houwelingen, dan ben je als gelovige een kronkelende vis op de bodem van een drooggevallen meer.
'Iedereen in zijn eigen bubbel, dat is dodelijk voor een land'
Als we niet uitkijken, keert onze maatschappij terug naar een tribale sfeer: allemaal aparte stammen, die geen kritiek dulden. Erdal Balci vindt het een tragische ontwikkeling, omdat daarmee “de horizon van de Europese identiteit vervaagt. En dat is een groot risico.”