Geloven is taal: lezen, schrijven en leren
In de trein naar Leiden bekijk ik de nieuwe schatten die ik heb meegekregen – een paar boeken en een pen. Ze vatten mijn dag in de Syrisch-orthodoxe gemeenschap van Twente goed samen.
’s Middags was ik in Oldenzaal, om de boekpresentatie van het kinderboek Mijn dorpje van Stire Kaya-Cirik bij te wonen. De auteur, die eerder een boek over de Armeense genocide van 1915 schreef (Echo uit een onverwerkt verleden), beschrijft het dorpsleven zoals ze zich dat van haar vroege kindertijd in de jaren zestig herinnert, net voordat haar familie zoals zoveel andere uit Turkije naar Nederland vertrok. Inmiddels groeit de vierde generatie hier op, en het is voor deze kinderen dat de auteur in levendig Nederlands over dat eenvoudige boerenleven zonder elektriciteit en stromend water vertelt. Een koe in de stal aan huis, kinderen die fruit zoeken in de tuin van…
Verder lezen? Meld je aan voor onze maandelijkse nieuwsbrief en je krijgt elke maand gratis toegang tot twee artikelen.
Registreren? Meld je aan voor onze maandelijkse nieuwsbrief en je krijgt elke maand gratis toegang tot twee artikelen.
Heb je al een account? Log hier in
Bij het aanmelden gaat u akkoord met onze
privacyverklaring en de algemene voorwaarden.
Esther Maria Magnis: 'Hoe kan het nou waar zijn dat jij dezelfde God kent?'
Corien Oranje: ‘Ik heb vaak het gevoel dat ik tekortschiet’
Krimp? We zijn gewoon nog aan het ontdekken hoe we moeten groeien
Het nieuwe kabinet ademt de geest van Absalom
Maarten Burggraaf: ‘Ik ben bang voor de dood – wie zou dat niet zijn?’
Hij bedoelde er niets mee. Daar ga je toch bijna van vloeken?
05 september 2024De opening van de Olympische Spelen deed veel stof opwaaien; christenen dachten dat er gespot werd met het Laatste Avondmaal. Uiteindelijk bleek het een verbeelding van een bacchanaal van de Griekse goden te zijn. Kees van Ekris was vooral benieuwd naar wat de kunstenaar ermee wilde zeggen. Maar dat ...
Het verdwijnen van hoop – daar kunnen we niet tegen
05 september 2024Dat het er tamelijk hopeloos met ons mensen voorstaat – dat is een open deur intrappen. De een heeft het over de klimaatcrisis, de ander over de vluchtelingencrisis, en zo zijn er nog wat accentverschillen, maar echt hoopvol staan maar weinigen in het leven, als ze eerlijk worden.
In een goede tuin is de mens niet heer en meester
05 september 2024In De mierenkaravaan van Mariken Heitman kun je de ondoorgrondelijke aarde van de moestuin haast ruiken. Het is de moeite waard. Want wie de geheimen van de natuur op het spoor komt, komt ook dichter bij de geheimen van z'n eigen leven.