Frustraties en onmacht in Srebrenica
“Je blijft vertellen dat ons niets overkomt”, zegt de burgemeester van Srebrenica tegen kolonel Karremans. “Wat als de gevechtsvliegtuigen niet komen?” In de openingsscène van Quo Vadis, Aida?, over de genocide in Srebrenica in juli 1995, is de spanning om te snijden.
Dutchbatter Karremans blijft herhalen dat Bosnische moslims veilig zijn. Versterking komt als het Bosnisch-Servische leger verder optrekt, legt hij uit. Daarna loopt hij gefrustreerd van tafel, de delegatie van het stadje ontredderd achterlatend. De Bosnische filmregisseur Jasmila Žbanić is niet op zoek naar afrekening in haar aangrijpende verfilming van de gebeurtenissen zesentwintig jaar geleden. Haar film toont vooral de frustratie en onmacht bij de betrokken partijen, waardoor de vraag waarom er niet werd opgetreden tegen Mladić en zijn leger nog luider klinkt. Žbanić heeft voor haar vertelling van het lot van Srebrenica gekozen voor het perspectief van Aida, die als tolk werkt op de Nederlandse VN-basis. Ze is een onmisbare…
Verder lezen? Meld je aan voor onze maandelijkse nieuwsbrief en je krijgt elke maand gratis toegang tot twee artikelen.
Registreren? Meld je aan voor onze maandelijkse nieuwsbrief en je krijgt elke maand gratis toegang tot twee artikelen.
Heb je al een account? Log hier in
Bij het aanmelden gaat u akkoord met onze
privacyverklaring en de algemene voorwaarden.
Wie ben ik zonder jou?
Dwars door de storm heen geloven in Gods goedheid
Hoe Trumps christelijk nationalisme Europa binnensijpelt
Minella van Bergeijk: 'Hoe kan ik hier nou thuis zijn?'
Stap voor stap dichter bij het lijden
Zij kregen nooit excuses van ons
06 februari 2025Hoewel er op internationaal niveau kleine maar hoopvolle stappen worden gezet om de inwoners van West-Papoea recht te doen, is er nog een lange weg te gaan, ziet Aad Kamsteeg (84). De Nederlandse overheid zou om te beginnen weleens excuses mogen maken, zegt hij. ‘Ik lees in de Bijbel dat Hij hart ...
De democratie heeft ons geloof nodig
06 februari 2025Een donkere geopolitieke tijd breekt aan. Democratie vraagt nu om geloof: een grondhouding van vertrouwen, weerbaarheid en actie.
Wie ben ik zonder jou?
06 februari 2025In een tijdperk waarin autonomie het hoogste goed is, en iedereen zelf mag bepalen wie hij, zij of die is; zijn we toch eenzamer dan ooit, en piekt de druk op de geestelijke gezondheidszorg. We zijn iets vergeten, zegt psycholoog Liesbeth Woertman (die te rade ging bij dominees, godsdienstfilosofen ...