Feiten vinden maar moeilijk de weg naar het hart
Voor dit essay herlas Ian Buruma De banaliteit van het kwaad: Eichmann in Jeruzalem van de Joodse filosofe Hannah Arendt. Het was een van de meest opzienbarende naoorlogse publicaties.
Arendt woonde in 1961 de berechting van Adolf Eichmann bij, de man die vanachter zijn bureau in Berlijn de treinen naar de vernietigingskampen stuurde. Arendt kwam tot de controversiële conclusie dat Eichmann niet het monster was dat men graag in hem zag, maar een hansworst die alleen maar deed wat hem opgedragen werd. Een nieuw soort misdadiger dus, een radertje in het systeem, en daarom modern en angstaanjagend. Eichmanns baas Heinrich Himmler verklaarde over zichzelf dat hij fatsoenlijk was gebleven. De massamoord op de Joden was nodig om een raszuiver duizendjarig rijk op te bouwen. Het doel heiligde de middelen. Hoe zit het dan met ons? Zouden wij onder bepaalde…
Verder lezen? Meld je aan voor onze maandelijkse nieuwsbrief en je krijgt elke maand gratis toegang tot twee artikelen.
Registreren? Meld je aan voor onze maandelijkse nieuwsbrief en je krijgt elke maand gratis toegang tot twee artikelen.
Heb je al een account? Log hier in
Bij het aanmelden gaat u akkoord met onze
privacyverklaring en de algemene voorwaarden.
Xi Jinping's heilige oorlog tegen christenen woedt voort
03 april 2025In China is geloven geen privézaak, maar een politiek risico. Xi Jinping duldt geen loyaliteit naast die aan de Communistische Partij, en dat merken vooral christenen. Ondergronds groeit de kerk, terwijl overheidscontroles steeds strenger worden. Wat betekent dit voor de toekomst van het ...
Stap voor stap dichter bij het lijden
06 maart 2025Elk jaar markeert Aswoensdag voor Alain Verheij het begin van een reis waarin hij op zoek gaat naar Jezus op plaatsen waar hij liever niet komt. De veertigdagentijd dwingt hem ongemak en verlies niet te ontwijken, maar te doorleven. Juist daar, in het lijden, hoopt hij Christus te vinden.
Fluisteren van een andere wereld
06 maart 2025Zoals velen vandaag breek ik mij het hoofd over de vraag wat er in deze tijd gevraagd wordt. De wereld tuimelt van de ene crisis in de andere, en als ik niet uitkijk, blijf ik lamgeslagen en overweldigd achter.