Extreem onbevattelijk
Iemand zei onlangs tegen me: “Ik kan het niet uitstaan dat er in orthodoxe kerken altijd zo vanzelfsprekend wordt gedaan over het sterven en de opstanding van Jezus. Hij is na drie dagen opgestaan. Klaar. En we zingen ‘U zij de glorie, opgestane Heer’. Alsof dat niet iets extreem onbevattelijks is.”
Geloven in de opstanding van Jezus is ofwel heel gemakkelijk: het staat er, dus het is zo. Ofwel, je bevraagt het en het wordt heel ingewikkeld: maar hoe dan? En wat is daar dan in vredesnaam geschied op Golgotha? En hoe moet ik me daar als mens toe verhouden? In deze zee verdrinken mijn gedachten, dichtte Christian Fürchtegott Gellert driehonderd jaar geleden al. Dat het ook vandaag nog precaire vragen zijn, bleek wel nadat theoloog Reinier Sonneveld met zijn boek Het vergeten Evangelie op de proppen kwam. Hij stelt hierin de klassieke interpretatie van Jezus’ lijden en sterven (verzoening door voldoening) ter discussie en schetst een ander perspectief: Jezus’ kruislijden…
Verder lezen? Meld je aan voor onze maandelijkse nieuwsbrief en je krijgt elke maand gratis toegang tot twee artikelen.
Registreren? Meld je aan voor onze maandelijkse nieuwsbrief en je krijgt elke maand gratis toegang tot twee artikelen.
Heb je al een account? Log hier in
Bij het aanmelden gaat u akkoord met onze
privacyverklaring en de algemene voorwaarden.
Esther Maria Magnis: 'Hoe kan het nou waar zijn dat jij dezelfde God kent?'
Corien Oranje: ‘Ik heb vaak het gevoel dat ik tekortschiet’
Krimp? We zijn gewoon nog aan het ontdekken hoe we moeten groeien
Het nieuwe kabinet ademt de geest van Absalom
Maarten Burggraaf: ‘Ik ben bang voor de dood – wie zou dat niet zijn?’
Hij bedoelde er niets mee. Daar ga je toch bijna van vloeken?
05 september 2024De opening van de Olympische Spelen deed veel stof opwaaien; christenen dachten dat er gespot werd met het Laatste Avondmaal. Uiteindelijk bleek het een verbeelding van een bacchanaal van de Griekse goden te zijn. Kees van Ekris was vooral benieuwd naar wat de kunstenaar ermee wilde zeggen. Maar dat ...
Het verdwijnen van hoop – daar kunnen we niet tegen
05 september 2024Dat het er tamelijk hopeloos met ons mensen voorstaat – dat is een open deur intrappen. De een heeft het over de klimaatcrisis, de ander over de vluchtelingencrisis, en zo zijn er nog wat accentverschillen, maar echt hoopvol staan maar weinigen in het leven, als ze eerlijk worden.
In een goede tuin is de mens niet heer en meester
05 september 2024In De mierenkaravaan van Mariken Heitman kun je de ondoorgrondelijke aarde van de moestuin haast ruiken. Het is de moeite waard. Want wie de geheimen van de natuur op het spoor komt, komt ook dichter bij de geheimen van z'n eigen leven.