Engeland vs. de Verenigde Staten
Op het omslag van Het Churchillcomplex staan twee foto’s. Op de ene zien we Winston Churchill met Franklin D. Roosevelt op een grasveldje staan. Deftige heren uit een vervlogen tijdperk: de oorlogspremier van het Verenigd Koninkrijk en de toenmalige president van de Verenigde Staten.
Op de andere foto staan Boris Johnson en Donald Trump, grappend en grollend. Wereldleiders, alle vier, maar in compleet verschillende tijdvakken. Ian Buruma (1951), wereldwijd de bekendste Nederlandse journalist, laat in dit boek zien hoe tussen deze momentopnames de positie van Engeland ten opzichte van de Verenigde Staten veranderde. Niet alleen omdat de Verenigde Staten gewoonweg een maatje te groot was, maar ook door een andere focus in het beleid. Het ging van wereldpolitiek naar binnenlandse belangen, van Europese coöperatie naar isolement. Maar het eindpunt van die ontwikkeling bereik je pas echt tegen het einde van het boek. Buruma heeft niet toegeschreven naar Trump en Johnson. Gelukkig maar, want dit…
INLOGGEN
Verder lezen? Meld je aan voor onze maandelijkse nieuwsbrief en je krijgt elke maand gratis toegang tot twee artikelen.
Heb je al een account? Log hier in
Bij het aanmelden gaat u akkoord met onze
privacyverklaring en de algemene voorwaarden.
Ontvang wekelijks onze nieuwsbrief
'Ik zou vaker boos moeten worden'
Als directeur van de ASN Bank sprak hij de Verenigde Naties toe over biodiversiteit. Dat was spannend. Maar het spannendste wat Arie Koornneef ooit in zijn leven heeft gedaan, was de weekopening doen bij zijn voormalige werkgever Youth for Christ. 'Ik was niet gewend om veel over geloof te praten.'
De vlam van onze voormoeders is niet gedoofd
Westers feminisme is van dik hout zaagt men planken, en past niet in Afrika. Daarom, zegt Jennifer Nansubuga Makumbi, schrijfster van de roman De eerste vrouw, moeten we uit eigen bronnen putten. Ze laat ons kijken naar de ‘oervrouw’.