Eindelijk mag Mank schitteren
Voor velen geldt de debuutfilm van Orson Welles als de beste aller tijden. In Citizen Kane (1941) vertelde het zelfbenoemde genie het tragische levensverhaal van William Randolph Hearst. Hoewel hij diens naam veranderde in Kane, was de vergelijking voor iedereen pijnlijk duidelijk.
Deze mediamagnaat en kunstverzamelaar kon alles kopen wat hij wenste, maar verloor zijn ziel. Doordat Citizen Kane in plaats van een held een antiheld kent, is het een sterk voorbeeld van de zogenaamde film noir, het genre dat Orson Welles groot maakte. Welles kende Hearst professioneel, niet persoonlijk. Hij dankte zijn sterke scenario aan de ervaringen van zijn collega Herman J. Mankiewicz, bijgenaamd Mank (de oudere broer van de later nog beroemdere filmmaker Joseph L. Mankiewicz). De cynische Mank bekritiseerde Hearst, die zowel professioneel als persoonlijk zijn rivaal was, niet alleen in zijn script, maar ook in eigen kring. Dat maakte Mank zelf allerminst een gemakkelijker te omarmen figuur. Het…
INLOGGEN
Verder lezen? Meld je aan voor onze maandelijkse nieuwsbrief en je krijgt elke maand gratis toegang tot twee artikelen.
Heb je al een account? Log hier in
Bij het aanmelden gaat u akkoord met onze
privacyverklaring en de algemene voorwaarden.
Ontvang wekelijks onze nieuwsbrief
'Je kunt twee kanten op twijfelen. Ik twijfel naar God toe'
De gepeste pestkop en de gewonde genezer
Het staat geschreven in de sterren
U wilt dit niet lezen. Want dit gaat over slaven. En daar hebt u er ook twee van.
Brian McLaren: 'Dogma's kun je belijden, de wet kun je naleven, maar liefde slokt ons helemaal op'
‘Mensen die goed kunnen praten, worden overschat én overschatten zichzelf’
Hoe blijft een familie duizend jaar bevoorrecht, vraagt theatermaakster en schrijver Marjolijn van Heemstra – telg uit een oud, Fries adellijk geslacht – zich af. ‘Ik voel me verantwoordelijk om het verleden namens families als de onze open te breken.’
Brian McLaren: 'Dogma's kun je belijden, de wet kun je naleven, maar liefde slokt ons helemaal op'
In Nederland werd het progressief christendom niet relevant genoeg bevonden voor Wikipedia, maar in de Verenigde Staten predikt Brian McLaren het evangelie van de vooruitgang aan een grote volgersschare. Een harmonieus, liefdevol en inclusief geloof is volgens hem het einddoel, maar is dat niet iets ...