Een lasdop en een oude krant
Dezer dagen wordt ons huis verbouwd. Een hele toestand, waarbij ik zelf wat sloopwerk mocht verrichten. Diep in mijn hart hoopte ik verborgen schatten te vinden. Een goudbaar, een briefwisseling van heimelijk geliefden, NS-obligaties in een sigarenkist.
Maar het viel tegen. Ik moest genoegen nemen met een porseleinen lasdop en een krant. De Telegraaf van vrijdag 16 februari 1934. Stijf opgerold in de sponning van een deurkozijn, en geel als een oude mango. Eigenlijk mooier dan goud. Ik zie het zo voor me hoe Willem – zo zal de bewoner wel geheten hebben – bij zichzelf dacht: en nu zal ik toch eerst dat tochtende kozijn eens dichtstoppen. Hij staat op van de tafel en brult: ‘Cornelia!’ ‘Wat is er?!’ ‘Of je die Telegraaf van vrijdag nog wilt lezen! En of je m’n lasdop gezien hebt. Die ben ik kwijt!’ ‘Nee! En nee!’, roept Cornelia terug. En…
Verder lezen? Meld je aan voor onze maandelijkse nieuwsbrief en je krijgt elke maand gratis toegang tot twee artikelen.
Registreren? Meld je aan voor onze maandelijkse nieuwsbrief en je krijgt elke maand gratis toegang tot twee artikelen.
Heb je al een account? Log hier in
Bij het aanmelden gaat u akkoord met onze
privacyverklaring en de algemene voorwaarden.
Wie ben ik zonder jou?
Dwars door de storm heen geloven in Gods goedheid
Hoe Trumps christelijk nationalisme Europa binnensijpelt
Minella van Bergeijk: 'Hoe kan ik hier nou thuis zijn?'
Stap voor stap dichter bij het lijden
Zij kregen nooit excuses van ons
06 februari 2025Hoewel er op internationaal niveau kleine maar hoopvolle stappen worden gezet om de inwoners van West-Papoea recht te doen, is er nog een lange weg te gaan, ziet Aad Kamsteeg (84). De Nederlandse overheid zou om te beginnen weleens excuses mogen maken, zegt hij. ‘Ik lees in de Bijbel dat Hij hart ...
De democratie heeft ons geloof nodig
06 februari 2025Een donkere geopolitieke tijd breekt aan. Democratie vraagt nu om geloof: een grondhouding van vertrouwen, weerbaarheid en actie.
Wie ben ik zonder jou?
06 februari 2025In een tijdperk waarin autonomie het hoogste goed is, en iedereen zelf mag bepalen wie hij, zij of die is; zijn we toch eenzamer dan ooit, en piekt de druk op de geestelijke gezondheidszorg. We zijn iets vergeten, zegt psycholoog Liesbeth Woertman (die te rade ging bij dominees, godsdienstfilosofen ...