
Een giftige brief
Sommige mensen hebben hun oordeel snel klaar. Een maand geleden kreeg ik een brief van iemand die ik nog nooit heb ontmoet, maar die er niettemin van overtuigd is dat ik niet deug. Ze schreef me dat ze woedend is over de manier waarop onze kerk opereert in de lokale gemeenschap. Mijn hoofdzonde, zo blijkt, is dat ik niet ben zoals een van mijn voorgangers. “Je hebt een eens zo prachtige, zorgzame gemeenschap getransformeerd in een modern bedrijf, dat het van efficiency moet hebben”, zei ze.
Schijnbaar heb ik de geweldige amateurs van weleer vervangen door nietsontziende professionals, waar ik de baas van ben. “Terugdenkend aan de heiligen die hier werkten, springen de tranen me in de ogen.” Haar retorische vehikel bleek nog een versnelling te hebben: “Ga je schamen!” En, als afsluiter: “Ik hoop dat je slecht slaapt, en als je morgen opstaat, stroop dan voor de verandering eens je mouwen op om ook eens het vuile werk op te knappen.” Wat ze met dat vuile werk precies bedoelde, bleef onduidelijk. Maar later die dag kreeg ik een bericht dat er een ongedacht licht op scheen. Het was afkomstig van iemand die ik een paar…
Verder lezen? Meld je aan voor onze maandelijkse nieuwsbrief en je krijgt elke maand gratis toegang tot twee artikelen.
Registreren? Meld je aan voor onze maandelijkse nieuwsbrief en je krijgt elke maand gratis toegang tot twee artikelen.
Heb je al een account? Log hier in
Bij het aanmelden gaat u akkoord met onze
privacyverklaring en de algemene voorwaarden.

Esther van Fenema: "Mijn relatie met God is te intiem om over te praten"
12 december 2024Het gevoel altijd te moeten kunnen vluchten draagt psychiater Esther van Fenema haar hele leven bij zich, getekend door de Holocaust als haar familie is. Van de God van haar jeugd dacht ze afscheid genomen te hebben. Totdat ze onlangs opnieuw werd geraakt. ‘Ik zie nu dat het voor God niet uitmaakt ...

Rabbijn Awraham Soetendorp: ‘Ik duik nooit meer onder’
07 november 2024Vrede stichten. Zo zou je de levensmissie van rabbijn Awraham Soetendorp (1943) kunnen kenschetsen. De wereld zachter achterlaten, koste wat het kost. “Mijn hart wordt verscheurd door elke onschuldige dode die valt.”

Optimisme is gevaarlijk, want de duisternis kan ons zomaar verrassen
04 april 2024Het is vroeg in de nacht. Eindelijk is het stil in huis. Ik luister naar het VPRO-marathoninterview met Max Kohnstamm.