Een film met oog voor de kleine dingen, maar weinig diepgang
Een nieuwe dag ontluikt. Al zou het zomaar het einde van een dag kunnen zijn, want de eerste beelden van dit kustplaatje in Georgië zijn geschoten in prachtig zwart-wit.
Maar te horen aan het geluid van de straat, moeten de mensen nog ontwaken. De camera staat op een dak en draait langzaam. We kijken uit over de wooncomplexen rondom een binnenplaats. Dadelijk neemt de camera ons mee de huizen in om kennis te maken met de bewoners. Een ruziemakend echtpaar en twee echtelieden die elkaar juist mijden. Een hopeloos verliefde tiener en een nogal verwaande tiener. Een violist met een midlifecrisis en een gitarist met veel gevoel voor drama. Ze zijn allemaal met elkaar verbonden doordat ze toevallig dezelfde binnenplaats delen. Drawing Lots is een postuum uitgekomen speelfilm van schrijver, filmmaker en hoogleraar Zaza Khalvashi. De film is afgemaakt…
Verder lezen? Meld je aan voor onze maandelijkse nieuwsbrief en je krijgt elke maand gratis toegang tot twee artikelen.
Registreren? Meld je aan voor onze maandelijkse nieuwsbrief en je krijgt elke maand gratis toegang tot twee artikelen.
Heb je al een account? Log hier in
Bij het aanmelden gaat u akkoord met onze
privacyverklaring en de algemene voorwaarden.
Kerst begint niet bij het licht. Maar in de ramp. In de nacht.
De weg kwijt in het Israël-Palestinaconflict? Dit moet je weten
'Is de kloof in de kerk nog te dichten? Misschien niet'
‘Soms zit ik live een preek te factchecken’
Van de vrijzinnige Kuitert kunnen we allemaal leren
De mislukte mis
04 april 2024Een herinnering van eind jaren zestig. Mijn ouders zijn naar een feest geweest en rond middernacht komt mijn moeder me een nachtzoen geven. Die avond is ze overstuur. Op het feest liep een als non verklede vrouw rond, in vol ornaat; lange zwarte habijt, witte kap. Ter hoogte van haar buik zat een ...
Vasten brengt rust. Waarom gaan we er niet mee door?
04 april 2024Laatst gaf ik voor het eerst een lezing waarbij toen ik arriveerde me noch een kopje koffie, noch een glas water werd aangeboden. Toch heb ik me zelden zo welkom gevoeld. Ik was te gast in de Al Hijra-moskee in Leiden en het was ramadan.
‘Als er een hemel is, kom ik er’
04 april 2024Van op de bank zitten word je oud, meent Haddy de Jager (1940). Daarom is ze meestal onderweg, bijvoorbeeld met cadeautjes voor jarige prostituees die ze bezoekt. Aan God twijfelt ze niet, maar wat er precies na dit leven gebeurt ...?