Een egel net niet doodrijden, doe het ook eens
Als ik in de auto naar huis rijd nadat ik “uit preken” ben geweest, trap ik altijd extra hard op het gaspedaal. Ik weet niet wat het is. Misschien het lutherse “zondig dapper” dat als het goed is in de kerk te horen is?
Of gewoon overtollige energie die ik kwijt moet? In ieder geval zorgt het ervoor dat ik ongeveer mijn gehele bijverdienste aan preekbeurten jaarlijks doorgeef aan het Centraal Justitieel Incassobureau – een naam die in de voormalige Sovjet-Unie niet had misstaan. Zoiets als KGB, waarbij de menselijke spionnen zijn vervangen door onmenselijke camera’s. Hoe dan ook, ook deze keer gaf ik weer flink gas. Zelfs toen ik al bijna thuis was, was ik nog niet uitgeraasd. Het was een mooie dienst geweest, dus daar kwam het niet door, of juist wel. Een themadienst over “God, waar bent U?” Met een mooie mix van psalmen en andere liederen, in een dorpskerk waar…
INLOGGEN
Verder lezen? Meld je aan voor onze maandelijkse nieuwsbrief en je krijgt elke maand gratis toegang tot twee artikelen.
Heb je al een account? Log hier in
Bij het aanmelden gaat u akkoord met onze
privacyverklaring en de algemene voorwaarden.
'Ik mis dat wat er nooit heeft kunnen zijn'
In 2003 stapte het 24-jarige zusje van Wouter van der Toorn uit het leven. Een dieptepunt in een familiedrama dat al veel langer speelde. “Hoe kun je vergeving eisen terwijl er geen erkenning van het ongelofelijke onrecht is?”
'Ik zou vaker boos moeten worden'
Als directeur van de ASN Bank sprak hij de Verenigde Naties toe over biodiversiteit. Dat was spannend. Maar het spannendste wat Arie Koornneef ooit in zijn leven heeft gedaan, was de weekopening doen bij zijn voormalige werkgever Youth for Christ. 'Ik was niet gewend om veel over geloof te praten.'