Een ander verleden eisen, dat laat geen ruimte voor vergeving
Simon(e) van Saarloos stelt in haar essay Herdenken herdacht dat we (onrecht uit) onze geschiedenis niet zozeer moeten herdenken, als wel moeten vergeten: verbeeld morgen alsof vandaag niet bestaat. Ze gaat daarbij echter nauwelijks in op de vraag hóé je dan het verleden kunt vergeten, zegt Willem Maarten Dekker.
Een ander verleden eisen, dat laat geen ruimte voor vergeving
Hoe kunnen wij vandaag herdenken? En wát moeten we herdenken? Deze vragen zijn in onze tijd steeds meer aan de orde. Dat heeft uiteraard te maken met het feit dat wij steeds onzekerder worden over wie wij nog samen, als samenleving, zijn. In wat we samen herdenken, leggen we iets van onze identiteit bloot – en een samenleving die zichzelf en de weg kwijt is, weet dus niet meer te herdenken. Moeten we het nog op z’n christelijks doen? Kerstfeest is nog steeds een wijdverbreid moment van ‘herdenken’, maar moet hier en daar ook liever ‘winterfeest’ worden genoemd, of in ieder geval ontdaan worden van zijn christelijke symboliek. De dodenherdenking…
INLOGGEN
Verder lezen? Meld je aan voor onze maandelijkse nieuwsbrief en je krijgt elke maand gratis toegang tot twee artikelen.
Heb je al een account? Log hier in
Bij het aanmelden gaat u akkoord met onze
privacyverklaring en de algemene voorwaarden.
Ontvang wekelijks onze nieuwsbrief
'Ik zou vaker boos moeten worden'
Als directeur van de ASN Bank sprak hij de Verenigde Naties toe over biodiversiteit. Dat was spannend. Maar het spannendste wat Arie Koornneef ooit in zijn leven heeft gedaan, was de weekopening doen bij zijn voormalige werkgever Youth for Christ. 'Ik was niet gewend om veel over geloof te praten.'
De vlam van onze voormoeders is niet gedoofd
Westers feminisme is van dik hout zaagt men planken, en past niet in Afrika. Daarom, zegt Jennifer Nansubuga Makumbi, schrijfster van de roman De eerste vrouw, moeten we uit eigen bronnen putten. Ze laat ons kijken naar de ‘oervrouw’.