Drie opties voor Israël
Vlamt er hoop op in het Midden-Oosten nu de Israëli’s over een kleine twee weken en de Palestijnen in mei en juli (voor parlement en president) naar de stembus hopen te gaan?
Maar hoop is natuurlijk alleen gerechtvaardigd als er reële verwachting bestaat dat de electorale krachtmetingen de relatie tussen Joodse Israëli’s en Palestijnen zullen verbeteren. Dat er vooruitgang nodig is, is duidelijk. Het is alweer 28 jaar geleden dat Israëls premier Rabin en PLO-leider Arafat elkaar bij hun Oslo-akkoorden de hand drukten. Sinds 2014 vinden geen vredesonderhandelingen meer plaats. Netanyahu en Abbas zijn nu al twaalf respectievelijk zeventien jaar aan de macht en er nog steeds niet in geslaagd dichter bij een voor beide volken acceptabele regeling te komen. Alleen al daarom is het te hopen dat zij worden vervangen door meer compromisbereide leiders.Status quoHoezo?, vraagt nationalistisch rechts in Israël zich af.…
INLOGGEN
Verder lezen? Meld je aan voor onze maandelijkse nieuwsbrief en je krijgt elke maand gratis toegang tot twee artikelen.
Heb je al een account? Log hier in
Bij het aanmelden gaat u akkoord met onze
privacyverklaring en de algemene voorwaarden.
'Ik moest het raadsel aan Hem geven'
Als we de afgrondelijkheid, het mysterie, het heilige van God laten wegsijpelen, zegt ds. Arie van Houwelingen, dan ben je als gelovige een kronkelende vis op de bodem van een drooggevallen meer.
'Iedereen in zijn eigen bubbel, dat is dodelijk voor een land'
Als we niet uitkijken, keert onze maatschappij terug naar een tribale sfeer: allemaal aparte stammen, die geen kritiek dulden. Erdal Balci vindt het een tragische ontwikkeling, omdat daarmee “de horizon van de Europese identiteit vervaagt. En dat is een groot risico.”