Doorweekt op wandelpaden, schreeuwen in een kerk

Een groot verlies kan je met een smak laten landen in je kwetsbaarheid. Maar daar kan een route beginnen naar iets nieuws, zo blijkt in Lijn van wee en wens, een roman van de Vlaamse schrijfster Caro Van Thuyne.

16 februari 2021 – verschenen editie 2021nr01
Doorweekt-op-wandelpaden-schreeuwen-in-een-kerk Doorweekt op wandelpaden, schreeuwen in een kerk

De roman Lijn van wee en wens, van Caro Van Thuyne (1970), is allesbehalve een doorsnee boek. Het verrast en vervreemdt, en eist alle aandacht van je op. Mooie natuurpassages worden afgewisseld met een bijna psychiatrische registratie van een verward brein. Maar vóór alles zien we hier een mens: gehavend door verlies, zoekend naar nieuw houvast. Mari heet deze hoofdpersoon, zij is een vrouw van pakweg dertig jaar oud, die een reis maakt als ‘weewandelaar’, een voettocht uit verdriet. Acht jaar terug verloor ze haar zusje, Tula: zij was doofstom. Het ontwrichtende gemis is niet minder geworden in de loop der jaren. Nu gaat ze op reis, huis en man…

Verder lezen? Meld je aan voor onze maandelijkse nieuwsbrief en je krijgt elke maand gratis toegang tot twee artikelen.

Registreren? Meld je aan voor onze maandelijkse nieuwsbrief en je krijgt elke maand gratis toegang tot twee artikelen.

Vul zowel uw e-mailadres, voornaam als achternaam in.

Uw e-mailadres is niet correct.

Heb je al een account? Log hier in

Bij het aanmelden gaat u akkoord met onze
privacyverklaring en de algemene voorwaarden.

Hoe-ultrarechts-in-Duitsland-uit-de-schuilhoeken-stapt

Hoe ultrarechts in Duitsland uit de schuilhoeken stapt

07 maart 2024
De razendsnelle opmars van anti-immigratiepartij AfD werpt in de opmaat naar regionale en nationale verkiezingen een dreigende schaduw over het Duitse politieke, sociale én kerkelijke landschap. Honderdduizenden bezorgde Duitsers gingen vorige maand de straat op in protestdemonstraties. 'Nie ...
Aad Kamsteeg
De kinderen willen niet meer mee
Column

De kinderen willen niet meer mee

07 maart 2024
‘Gaan we morgen naar de kerk?’ Dochter 1 kijkt me moeilijk aan. ‘Ja, we gaan naar de kerk.’ ‘Neee!’, roept ze uit, terwijl ze neerploft op de bank. ‘Kunnen we niet gewoon één keer niet gaan? Het is zó saai. Het is zo verschrikkelijk saai.’
Felix de Fijter
Waarom we van het goede nooit rust hebben
Column

Waarom we van het goede nooit rust hebben

07 maart 2024
Wat is goed om te doen? Een onrustig makende vraag. Op zoek naar een antwoord dat rust geeft, consulteren we anno 2024 graag experts: vertel ons hoe het zit! Ook Jezus wordt om raad gevraagd. Hij spreekt klare taal. Maar stilt Hij ook de onrust?
Petruschka Schaafsma