Doorweekt op wandelpaden, schreeuwen in een kerk
Een groot verlies kan je met een smak laten landen in je kwetsbaarheid. Maar daar kan een route beginnen naar iets nieuws, zo blijkt in Lijn van wee en wens, een roman van de Vlaamse schrijfster Caro Van Thuyne.

De roman Lijn van wee en wens, van Caro Van Thuyne (1970), is allesbehalve een doorsnee boek. Het verrast en vervreemdt, en eist alle aandacht van je op. Mooie natuurpassages worden afgewisseld met een bijna psychiatrische registratie van een verward brein. Maar vóór alles zien we hier een mens: gehavend door verlies, zoekend naar nieuw houvast. Mari heet deze hoofdpersoon, zij is een vrouw van pakweg dertig jaar oud, die een reis maakt als ‘weewandelaar’, een voettocht uit verdriet. Acht jaar terug verloor ze haar zusje, Tula: zij was doofstom. Het ontwrichtende gemis is niet minder geworden in de loop der jaren. Nu gaat ze op reis, huis en man…
Verder lezen? Meld je aan voor onze maandelijkse nieuwsbrief en je krijgt elke maand gratis toegang tot twee artikelen.
Registreren? Meld je aan voor onze maandelijkse nieuwsbrief en je krijgt elke maand gratis toegang tot twee artikelen.
Heb je al een account? Log hier in
Bij het aanmelden gaat u akkoord met onze
privacyverklaring en de algemene voorwaarden.
Hoe Trumps christelijk nationalisme Europa binnensijpelt
De troost van een ruige kinderbijbel
Stap voor stap dichter bij het lijden
Minella van Bergeijk: 'Hoe kan ik hier nou thuis zijn?'
Willem Ouweneel: 'Ik heb aan mijn opvattingen getwijfeld, maar niet aan God'

Fluisteren van een andere wereld
06 maart 2025Zoals velen vandaag breek ik mij het hoofd over de vraag wat er in deze tijd gevraagd wordt. De wereld tuimelt van de ene crisis in de andere, en als ik niet uitkijk, blijf ik lamgeslagen en overweldigd achter.

Hoe Trumps christelijk nationalisme Europa binnensijpelt
06 maart 2025White christian nationalism is een van de drijvende krachten achter het nieuwe tijdperk-Trump. Een beweging van faith and fight. Wordt Europa het volgende strijdtoneel?

Zij kregen nooit excuses van ons
06 februari 2025Hoewel er op internationaal niveau kleine maar hoopvolle stappen worden gezet om de inwoners van West-Papoea recht te doen, is er nog een lange weg te gaan, ziet Aad Kamsteeg (84). De Nederlandse overheid zou om te beginnen weleens excuses mogen maken, zegt hij. ‘Ik lees in de Bijbel dat Hij hart ...