Doorweekt op wandelpaden, schreeuwen in een kerk
Een groot verlies kan je met een smak laten landen in je kwetsbaarheid. Maar daar kan een route beginnen naar iets nieuws, zo blijkt in Lijn van wee en wens, een roman van de Vlaamse schrijfster Caro Van Thuyne.
Doorweekt op wandelpaden, schreeuwen in een kerk
De roman Lijn van wee en wens, van Caro Van Thuyne (1970), is allesbehalve een doorsnee boek. Het verrast en vervreemdt, en eist alle aandacht van je op. Mooie natuurpassages worden afgewisseld met een bijna psychiatrische registratie van een verward brein. Maar vóór alles zien we hier een mens: gehavend door verlies, zoekend naar nieuw houvast. Mari heet deze hoofdpersoon, zij is een vrouw van pakweg dertig jaar oud, die een reis maakt als ‘weewandelaar’, een voettocht uit verdriet. Acht jaar terug verloor ze haar zusje, Tula: zij was doofstom. Het ontwrichtende gemis is niet minder geworden in de loop der jaren. Nu gaat ze op reis, huis en man…
INLOGGEN
Verder lezen? Meld je aan voor onze maandelijkse nieuwsbrief en je krijgt elke maand gratis toegang tot twee artikelen.
Heb je al een account? Log hier in
Bij het aanmelden gaat u akkoord met onze
privacyverklaring en de algemene voorwaarden.
Ontvang wekelijks onze nieuwsbrief
'Nee,' zei ik, 'ik ben niet gevaccineerd'
Talitha Muusse: ‘Ik wil in Nederland burgerlijke ongehoorzaamheid zien’
'Het CDA moet het stoffige rentmeesterschap weer als geuzennaam gaan dragen'
Het slechtste wat je kunt doen is zeggen: dat mag u niet denken
Theoloog Carin Slotboom: De natuur staat niet buiten oordeel en verlossing
Het slechtste wat je kunt doen is zeggen: dat mag u niet denken
De kloof tussen de elite en het volk is enorm, constateert scheidend rector Mechteld Jansen van de PThU. En beterschap lijkt ver weg. In gesprek met dorpsdominee Matthijs Schuurman uit Oldebroek zoekt ze naar oversteekplaatsen. "Als je als kerk vindt dat de deuren open moeten voor vluchtelingen, ben ...
Dichter bij God: janken, schreeuwen en strijden voor gerechtigheid
Zaïre Krieger liet het woord gerechtigheid in Oudgrieks op haar buik tatoeëren. "Het is de kern van mijn zijn", verklaart de spokenwordartiest, die het bejubelde gedicht The Hill We Climb van Amanda Gorman vertaalde. "In de strijd om rechtvaardigheid en eerlijkheid heb ik mijn relatie met God ...