Doorbreek de muur tussen het ik en de ander
Nobelprijswinnaar J.M. Coetzee verkent in zijn nieuwe roman, De Pool, het spanningsveld tussen ‘ja’ en ‘nee’. Hij schetst hoe liefde ‘gebeurt’, je meeneemt, zelfs een besef van het oneindige wakker maakt. En dat met Coetzee-achtige nuchterheid.
De hedendaagse literatuur lijkt gemakkelijker dan ooit mee te deinen met maatschappelijke discussies. Kijk even rond in de boekhandel, en je ziet het meteen: gevoelens rond slavernij, klimaat en gendervraagstukken, tot expressie gebracht in romans, niet zelden geënt op het eigen leven. Het zwakke punt van dergelijke fictie is vaak de beperktheid van de romanwereld. Je krijgt een gestileerde ik-ervaring voorgeschoteld, vooral bij genderthema’s, gepaard aan correcte ethische profielen. Hoe anders de literatuur die haar kracht vindt in het doorbreken van de muur tussen het ik en de ander. Literatuur die het niet-ik ontdekt, in de concreetheid van de levenservaring, in de dramatiek van het bestaan. Deze beweging tref je…
Verder lezen? Meld je aan voor onze maandelijkse nieuwsbrief en je krijgt elke maand gratis toegang tot twee artikelen.
Registreren? Meld je aan voor onze maandelijkse nieuwsbrief en je krijgt elke maand gratis toegang tot twee artikelen.
Heb je al een account? Log hier in
Bij het aanmelden gaat u akkoord met onze
privacyverklaring en de algemene voorwaarden.
Esther Maria Magnis: 'Hoe kan het nou waar zijn dat jij dezelfde God kent?'
Corien Oranje: ‘Ik heb vaak het gevoel dat ik tekortschiet’
Krimp? We zijn gewoon nog aan het ontdekken hoe we moeten groeien
Het nieuwe kabinet ademt de geest van Absalom
Maarten Burggraaf: ‘Ik ben bang voor de dood – wie zou dat niet zijn?’
Hij bedoelde er niets mee. Daar ga je toch bijna van vloeken?
05 september 2024De opening van de Olympische Spelen deed veel stof opwaaien; christenen dachten dat er gespot werd met het Laatste Avondmaal. Uiteindelijk bleek het een verbeelding van een bacchanaal van de Griekse goden te zijn. Kees van Ekris was vooral benieuwd naar wat de kunstenaar ermee wilde zeggen. Maar dat ...
Het verdwijnen van hoop – daar kunnen we niet tegen
05 september 2024Dat het er tamelijk hopeloos met ons mensen voorstaat – dat is een open deur intrappen. De een heeft het over de klimaatcrisis, de ander over de vluchtelingencrisis, en zo zijn er nog wat accentverschillen, maar echt hoopvol staan maar weinigen in het leven, als ze eerlijk worden.
In een goede tuin is de mens niet heer en meester
05 september 2024In De mierenkaravaan van Mariken Heitman kun je de ondoorgrondelijke aarde van de moestuin haast ruiken. Het is de moeite waard. Want wie de geheimen van de natuur op het spoor komt, komt ook dichter bij de geheimen van z'n eigen leven.