De straatevangelist en de dakloze
De straatevangelisten hadden de mond vol van zonde, dood en hel, maar de dakloze man, even verderop, lieten ze links liggen.
Vrijwel elke keer als ik de straat op ga, kom ik wel ergens een straatevangelist tegen. Vaak zijn het Nederlanders, maar ook geregeld mensen met een migratieachtergrond. Hun aanpak verschilt nogal. De een maakt gebruik van muziek, een ander preekt via megafoon; de een kiest een milde toonzetting, anderen juist een zeer veroordelende. Die laatste groep lijkt dominant. Ik schat dat zeker tachtig procent ronkende teksten ventileert, over zonde en zondaars, over hel en verdoemenis. Op een zonnige, maar koude zaterdag liep ik door de straten van Amsterdam. Het ligt in m’n aard om onderweg praatjes aan te knopen, met Jan en alleman. Soms maak ik vrienden. Dus toen ik…
Verder lezen? Meld je aan voor onze maandelijkse nieuwsbrief en je krijgt elke maand gratis toegang tot twee artikelen.
Registreren? Meld je aan voor onze maandelijkse nieuwsbrief en je krijgt elke maand gratis toegang tot twee artikelen.
Heb je al een account? Log hier in
Bij het aanmelden gaat u akkoord met onze
privacyverklaring en de algemene voorwaarden.
Wie ben ik zonder jou?
Dwars door de storm heen geloven in Gods goedheid
Hoe Trumps christelijk nationalisme Europa binnensijpelt
Minella van Bergeijk: 'Hoe kan ik hier nou thuis zijn?'
Stap voor stap dichter bij het lijden
Zij kregen nooit excuses van ons
06 februari 2025Hoewel er op internationaal niveau kleine maar hoopvolle stappen worden gezet om de inwoners van West-Papoea recht te doen, is er nog een lange weg te gaan, ziet Aad Kamsteeg (84). De Nederlandse overheid zou om te beginnen weleens excuses mogen maken, zegt hij. ‘Ik lees in de Bijbel dat Hij hart ...
De democratie heeft ons geloof nodig
06 februari 2025Een donkere geopolitieke tijd breekt aan. Democratie vraagt nu om geloof: een grondhouding van vertrouwen, weerbaarheid en actie.
Wie ben ik zonder jou?
06 februari 2025In een tijdperk waarin autonomie het hoogste goed is, en iedereen zelf mag bepalen wie hij, zij of die is; zijn we toch eenzamer dan ooit, en piekt de druk op de geestelijke gezondheidszorg. We zijn iets vergeten, zegt psycholoog Liesbeth Woertman (die te rade ging bij dominees, godsdienstfilosofen ...