De Nederlandse droom
Sport is een populair onderwerp in Amerikaanse films. De meeste sportfilms volgen eenzelfde stramien: onwaarschijnlijke winnaar houdt vol tot de finale, om die groots en meeslepend te winnen. Vaak zijn het de betere sportfilms die dit stramien loslaten.
De Nederlandse droom
3 uit 5 sterren Aronofsky, Eastwood, Scorsese en Stone hebben door hun kritische, zelfs negatieve kijk op sport klassiekers op hun naam geschreven. Hoewel dat meer anti-sportfilms zijn, komen ze met de sportfilms overeen dat ze de Amerikaanse droom tonen. Op doorgaan tot het uiterste volgt beloning, al gaat dat volgens die kritische filmmakers ten koste van andere aspecten van het leven, soms zelfs het leven zelf. De fFocus kan ook kortzichtigheid zijn. Is sport die overgave waard? In vergelijking met Amerika staat sport in Nederland weinig op de filmagenda en zelden op de Amerikaanse manier. Uitzonderingen als De Hel van ’63 (2009) bevestigen de regel. In Nederland zijn sporters…
INLOGGEN
Verder lezen? Meld je aan voor onze maandelijkse nieuwsbrief en je krijgt elke maand gratis toegang tot twee artikelen.
Heb je al een account? Log hier in
Bij het aanmelden gaat u akkoord met onze
privacyverklaring en de algemene voorwaarden.
Ontvang wekelijks onze nieuwsbrief
'Ik zou vaker boos moeten worden'
Als directeur van de ASN Bank sprak hij de Verenigde Naties toe over biodiversiteit. Dat was spannend. Maar het spannendste wat Arie Koornneef ooit in zijn leven heeft gedaan, was de weekopening doen bij zijn voormalige werkgever Youth for Christ. 'Ik was niet gewend om veel over geloof te praten.'
De vlam van onze voormoeders is niet gedoofd
Westers feminisme is van dik hout zaagt men planken, en past niet in Afrika. Daarom, zegt Jennifer Nansubuga Makumbi, schrijfster van de roman De eerste vrouw, moeten we uit eigen bronnen putten. Ze laat ons kijken naar de ‘oervrouw’.