
De minderheidservaring
Na de viering gaat een klein groepje vrienden nog even koffiedrinken, tosti’s eten. Onderwijl nemen we door wat er zoal is gepreekt en gezegd tijdens de mis; omdat we daar toch als een gideonsbende bij elkaar zitten. Tegenover het Centraal Station van Amsterdam, waar de toeristen de weg kwijt zijn en de wereld zich aandient, bespreken we ook maar meteen die wereld.
Toen ik drie jaar geleden kerkganger werd, had ik veelzeggend genoeg buiten iets essentieels gerekend; het feit dat zo’n kerk een gemeenschap vormt, dat je er mensen leert kennen en dat je met hen over van alles en nog wat spreekt, ook over God en geloof. Kennelijk had ik me dat geloven als een solo voorgesteld, iets buitenissigs, losgezongen van het gewone leven. Die gemeenschap kwam er als een surprise bij, en nu ik terugkijk, begrijp ik niet hoe ik zoiets over het hoofd kon zien. Het moet ermee te maken hebben dat ik oprecht lang dacht dat er in Amsterdam geen gelovige gemeenschappen bestonden, althans, niet van enige omvang.…
Verder lezen? Meld je aan voor onze maandelijkse nieuwsbrief en je krijgt elke maand gratis toegang tot twee artikelen.
Registreren? Meld je aan voor onze maandelijkse nieuwsbrief en je krijgt elke maand gratis toegang tot twee artikelen.
Heb je al een account? Log hier in
Bij het aanmelden gaat u akkoord met onze
privacyverklaring en de algemene voorwaarden.

Esther van Fenema: "Mijn relatie met God is te intiem om over te praten"
12 december 2024Het gevoel altijd te moeten kunnen vluchten draagt psychiater Esther van Fenema haar hele leven bij zich, getekend door de Holocaust als haar familie is. Van de God van haar jeugd dacht ze afscheid genomen te hebben. Totdat ze onlangs opnieuw werd geraakt. ‘Ik zie nu dat het voor God niet uitmaakt ...

Rabbijn Awraham Soetendorp: ‘Ik duik nooit meer onder’
07 november 2024Vrede stichten. Zo zou je de levensmissie van rabbijn Awraham Soetendorp (1943) kunnen kenschetsen. De wereld zachter achterlaten, koste wat het kost. “Mijn hart wordt verscheurd door elke onschuldige dode die valt.”

Optimisme is gevaarlijk, want de duisternis kan ons zomaar verrassen
04 april 2024Het is vroeg in de nacht. Eindelijk is het stil in huis. Ik luister naar het VPRO-marathoninterview met Max Kohnstamm.