De binnenkamer van Barnard
Sinds kort heb ik een literair genre ontdekt waar ik eerder met een boogje omheen liep: het dagboek. Dagboekschrijvers zijn een beetje rare mensen.
Sinds kort heb ik een literair genre ontdekt waar ik eerder met een boogje omheen liep: het dagboek. Dagboekschrijvers zijn een beetje rare mensen. In de eerste plaats moet de auteur zijn eigen leven belangrijk genoeg vinden om over te schrijven. Elke dagboekschrijver kent een vleugje narcisme, dat kan haast niet anders. Daarom schrijven heel veel mensen tijdens hun puberteit dagboeken: de meest narcistische levensfase. Degenen die ermee doorgaan, zijn zij die niet zonder zelfreflectie kunnen, én die eigenlijk alleen schrijvend kunnen reflecteren. De meeste mensen reflecteren op zichzelf door met anderen te spreken, en hebben daar genoeg aan. Postpuberteitdagboekschrijvers zijn dus nooit ‘mensenmensen’, maar hebben een neiging om zich…
Verder lezen? Meld je aan voor onze maandelijkse nieuwsbrief en je krijgt elke maand gratis toegang tot twee artikelen.
Registreren? Meld je aan voor onze maandelijkse nieuwsbrief en je krijgt elke maand gratis toegang tot twee artikelen.
Heb je al een account? Log hier in
Bij het aanmelden gaat u akkoord met onze
privacyverklaring en de algemene voorwaarden.
Ivo Opstelten: 'In deze levensfase wil ik uitspreken: ik geloof. Punt.'
Rinke Verkerk: 'God is al die tijd ongewapend gebleven'
Wat gebeurt er als je gaat leven zonder geld, achterklap en ego?
Christen, je bent nog lang geen minderheid
Jutta en Detlef maken deel uit van de Bruderhof: 'Geef alles op. Echt alles'
De mislukte mis
04 april 2024Een herinnering van eind jaren zestig. Mijn ouders zijn naar een feest geweest en rond middernacht komt mijn moeder me een nachtzoen geven. Die avond is ze overstuur. Op het feest liep een als non verklede vrouw rond, in vol ornaat; lange zwarte habijt, witte kap. Ter hoogte van haar buik zat een ...
Vasten brengt rust. Waarom gaan we er niet mee door?
04 april 2024Laatst gaf ik voor het eerst een lezing waarbij toen ik arriveerde me noch een kopje koffie, noch een glas water werd aangeboden. Toch heb ik me zelden zo welkom gevoeld. Ik was te gast in de Al Hijra-moskee in Leiden en het was ramadan.
‘Als er een hemel is, kom ik er’
04 april 2024Van op de bank zitten word je oud, meent Haddy de Jager (1940). Daarom is ze meestal onderweg, bijvoorbeeld met cadeautjes voor jarige prostituees die ze bezoekt. Aan God twijfelt ze niet, maar wat er precies na dit leven gebeurt ...?