De antireligieuze boeman
Twee boemannen staan tegenover elkaar: de ‘deconstructieve’, twijfelende, seculiere theoloog en de ‘veroordelende’ overtuigde halleluja-christen. Laatstgenoemde vertelt haar bekeringsverhaal op een christelijk festival en voel m’n handen kriebelen om haar ongegronde overtuigingen argumentatief dood te knuppelen. Natuurlijk mag ze haar geloof hebben. Alleen maar mooi. Maar natúúrlijk is dit niet genoeg.
Typisch. Ik had de eerste dagen van het festival heb ik vooral oprecht genoten. Mijn vooroordelen over christenen werden weer heerlijk opgeschud door allemaal mooie mensen. Gelovige mensen die eigenlijk ook allemaal niets hadden met ‘kerk’, ‘religie’ of ‘de christen’. Hoewel zij toch écht hoorden bij ‘de christenen’ die mij links-progressieve maten afkraken om hun religieuze wereldvreemdheid. Overigens nadat ze eerst hun verontwaardiging over het anti-islamitische sentiment hadden verwoord. Ironisch. We zijn als (post)protestante samenleving met z’n allen, lekker puberaal, aan de antireligieuze retoriek geslagen. In de meeste gevallen is onze kennis over dat wat we zo stellig negatief afschilderen echter verbazingwekkend gebrekkig. En daarmee is anti-religie slechts een zwart…
Verder lezen? Meld je aan voor onze maandelijkse nieuwsbrief en je krijgt elke maand gratis toegang tot twee artikelen.
Registreren? Meld je aan voor onze maandelijkse nieuwsbrief en je krijgt elke maand gratis toegang tot twee artikelen.
Heb je al een account? Log hier in
Bij het aanmelden gaat u akkoord met onze
privacyverklaring en de algemene voorwaarden.
Esther Maria Magnis: 'Hoe kan het nou waar zijn dat jij dezelfde God kent?'
Corien Oranje: ‘Ik heb vaak het gevoel dat ik tekortschiet’
Krimp? We zijn gewoon nog aan het ontdekken hoe we moeten groeien
Het nieuwe kabinet ademt de geest van Absalom
Maarten Burggraaf: ‘Ik ben bang voor de dood – wie zou dat niet zijn?’
Hij bedoelde er niets mee. Daar ga je toch bijna van vloeken?
05 september 2024De opening van de Olympische Spelen deed veel stof opwaaien; christenen dachten dat er gespot werd met het Laatste Avondmaal. Uiteindelijk bleek het een verbeelding van een bacchanaal van de Griekse goden te zijn. Kees van Ekris was vooral benieuwd naar wat de kunstenaar ermee wilde zeggen. Maar dat ...
Het verdwijnen van hoop – daar kunnen we niet tegen
05 september 2024Dat het er tamelijk hopeloos met ons mensen voorstaat – dat is een open deur intrappen. De een heeft het over de klimaatcrisis, de ander over de vluchtelingencrisis, en zo zijn er nog wat accentverschillen, maar echt hoopvol staan maar weinigen in het leven, als ze eerlijk worden.
In een goede tuin is de mens niet heer en meester
05 september 2024In De mierenkaravaan van Mariken Heitman kun je de ondoorgrondelijke aarde van de moestuin haast ruiken. Het is de moeite waard. Want wie de geheimen van de natuur op het spoor komt, komt ook dichter bij de geheimen van z'n eigen leven.