Commentaar op de man die neemt en kapotmaakt
De film The Power of the Dog – een verwijzing naar Psalm 22:21, ‘de greep van die honden’ – toont ‘toxic masculinity’ in een tijdperk dat deze giftige vorm van mannelijkheid nog veel meer gemeengoed was. De jaren twintig van de vorige eeuw.
Het uitgestrekte landschap van Montana waar cowboys hun kuddes hoeden. Het buitenleven, dicht bij de natuur. Ziektes als miltvuur die de koeien kunnen treffen, bergen die oprijzen tegen de achtergrond van luchten met machtige wolkenpartijen. De mens is nietig, slechts een klein pionnetje in het grotere schaakspel. Eén verkeerde zet en je staat schaakmat en de vraag is of je het verloop van het spel wel kunt sturen. In dat schouwspel zoomt de film in op twee broers: Phil en George Burbank. De eerste is de ruwe cowboy. Hij wast zich nooit, geniet van zijn eigen stank en castreert een stier zonder handschoenen aan te trekken. Met blote handen trekt…
Verder lezen? Meld je aan voor onze maandelijkse nieuwsbrief en je krijgt elke maand gratis toegang tot twee artikelen.
Registreren? Meld je aan voor onze maandelijkse nieuwsbrief en je krijgt elke maand gratis toegang tot twee artikelen.
Heb je al een account? Log hier in
Bij het aanmelden gaat u akkoord met onze
privacyverklaring en de algemene voorwaarden.
Hoe Trumps christelijk nationalisme Europa binnensijpelt
De troost van een ruige kinderbijbel
Stap voor stap dichter bij het lijden
Minella van Bergeijk: 'Hoe kan ik hier nou thuis zijn?'
Willem Ouweneel: 'Ik heb aan mijn opvattingen getwijfeld, maar niet aan God'
Fluisteren van een andere wereld
06 maart 2025Zoals velen vandaag breek ik mij het hoofd over de vraag wat er in deze tijd gevraagd wordt. De wereld tuimelt van de ene crisis in de andere, en als ik niet uitkijk, blijf ik lamgeslagen en overweldigd achter.
Hoe Trumps christelijk nationalisme Europa binnensijpelt
06 maart 2025White christian nationalism is een van de drijvende krachten achter het nieuwe tijdperk-Trump. Een beweging van faith and fight. Wordt Europa het volgende strijdtoneel?
Zij kregen nooit excuses van ons
06 februari 2025Hoewel er op internationaal niveau kleine maar hoopvolle stappen worden gezet om de inwoners van West-Papoea recht te doen, is er nog een lange weg te gaan, ziet Aad Kamsteeg (84). De Nederlandse overheid zou om te beginnen weleens excuses mogen maken, zegt hij. ‘Ik lees in de Bijbel dat Hij hart ...