Canada en Afghanistan
Toen ik een kind was, overlegde ik als een kind. Mijn eerste gedichtje was eenvoudig en romantisch: “Was ik maar een Hopi / oh, oh, oh, oh / was ik maar een Hopi / dan sliep ik in het stro.” Lach niet, lieve lezer. Ik had nu eenmaal nog geen Achterberg gelezen.
De Hopi zijn een indianenstam. Ik realiseerde mij als kind zeer goed dat de Verenigde Staten gebouwd zijn op een genocide. Ik realiseerde mij ook dat de “overwinnaars” christenen waren. De ambivalentie die ik voelde rondom zending en kolonisatie is nooit verdwenen. In Canada zijn anonieme graven van inheemse kinderen ontdekt, rondom katholieke kostscholen. Men trachtte op die scholen de indianen te dwingen afstand te doen van hun identiteit. We spreken er nu schande van. Ook veel christenen doen dat. In de Canadese samenleving is de verontwaardiging zo groot, dat meerdere kerken in brand gestoken zijn. In Afghanistan speelt zich ondertussen iets anders af. Na twintig jaar oorlog en militaire…
Verder lezen? Meld je aan voor onze maandelijkse nieuwsbrief en je krijgt elke maand gratis toegang tot twee artikelen.
Registreren? Meld je aan voor onze maandelijkse nieuwsbrief en je krijgt elke maand gratis toegang tot twee artikelen.
Heb je al een account? Log hier in
Bij het aanmelden gaat u akkoord met onze
privacyverklaring en de algemene voorwaarden.
De oude bruid, deel 3: De crypte van Rome
De oude bruid, deel 1: Ecce Homo
De oude bruid, deel 2: Wijn en vissen
De oude bruid, deel 5: Vier wezens
Paul van Tongeren: ‘In een vaderloze samenleving, vecht je tegen de politie en de premier’
In de mentions een welbeh@gen
13 december 2021Twitter is het open riool, de schandpaal en het schavot van de 21e eeuw. Wat heb je er eigenlijk te zoeken? Theoloog Alain Verheij kent de pieken en dalen van de Twitterfurie en dompelt zich er ook geregeld in onder. "Christenen hoeven niet al te snel te klagen over polarisatie", zegt hij. "Woede ...
Kerstverhaal: Metamorfose
13 december 20216.15 Tangomuziek. Dankzij het meeslepende melodietje van de wekker van zijn telefoon was hij meteen klaarwakker. Alsof een hand de zijne pakte: kom, volg me! Zoals de passen van een tango vastliggen, stap voor stap, draai na draai, wist hij wat hem nu te doen stond. Douchen, haren föhnen, ontbijten ...
Jan Huijgen: 'God forceert niet, Hij lokt. Dat is mijn genadewoord'
13 december 2021Op de ziel van Jan Huijgen zit een kras. Van kindsbeen af. Nu hij zestig is, ontdekt hij dat als hij werkelijk wil begrijpen wie hij is, waarom er zo’n vuur in hem woedt en waarom God dat telkens maar weer aanwakkert, hij alles moet afbreken. Alles wat hij over die kras heen heeft gemetseld. ...