Canada en Afghanistan
Toen ik een kind was, overlegde ik als een kind. Mijn eerste gedichtje was eenvoudig en romantisch: “Was ik maar een Hopi / oh, oh, oh, oh / was ik maar een Hopi / dan sliep ik in het stro.” Lach niet, lieve lezer. Ik had nu eenmaal nog geen Achterberg gelezen.
De Hopi zijn een indianenstam. Ik realiseerde mij als kind zeer goed dat de Verenigde Staten gebouwd zijn op een genocide. Ik realiseerde mij ook dat de “overwinnaars” christenen waren. De ambivalentie die ik voelde rondom zending en kolonisatie is nooit verdwenen. In Canada zijn anonieme graven van inheemse kinderen ontdekt, rondom katholieke kostscholen. Men trachtte op die scholen de indianen te dwingen afstand te doen van hun identiteit. We spreken er nu schande van. Ook veel christenen doen dat. In de Canadese samenleving is de verontwaardiging zo groot, dat meerdere kerken in brand gestoken zijn. In Afghanistan speelt zich ondertussen iets anders af. Na twintig jaar oorlog en militaire…
Verder lezen? Meld je aan voor onze maandelijkse nieuwsbrief en je krijgt elke maand gratis toegang tot twee artikelen.
Registreren? Meld je aan voor onze maandelijkse nieuwsbrief en je krijgt elke maand gratis toegang tot twee artikelen.
Heb je al een account? Log hier in
Bij het aanmelden gaat u akkoord met onze
privacyverklaring en de algemene voorwaarden.
Nieuwe woorden voor de ziel. Stefan Paas en Arnold Huijgen over het heil en de hel
Tieners gevangen in de verslavende TikTok-tornado
‘Ik heb het nog niet opgegeven, want dan kan ik beter vertrekken’
Hoe ultrarechts in Duitsland uit de schuilhoeken stapt
Voelen we eigenlijk wel genoeg?
Hoe ultrarechts in Duitsland uit de schuilhoeken stapt
07 maart 2024De razendsnelle opmars van anti-immigratiepartij AfD werpt in de opmaat naar regionale en nationale verkiezingen een dreigende schaduw over het Duitse politieke, sociale én kerkelijke landschap. Honderdduizenden bezorgde Duitsers gingen vorige maand de straat op in protestdemonstraties. 'Nie ...
De kinderen willen niet meer mee
07 maart 2024‘Gaan we morgen naar de kerk?’ Dochter 1 kijkt me moeilijk aan. ‘Ja, we gaan naar de kerk.’ ‘Neee!’, roept ze uit, terwijl ze neerploft op de bank. ‘Kunnen we niet gewoon één keer niet gaan? Het is zó saai. Het is zo verschrikkelijk saai.’
Waarom we van het goede nooit rust hebben
07 maart 2024Wat is goed om te doen? Een onrustig makende vraag. Op zoek naar een antwoord dat rust geeft, consulteren we anno 2024 graag experts: vertel ons hoe het zit! Ook Jezus wordt om raad gevraagd. Hij spreekt klare taal. Maar stilt Hij ook de onrust?