Bij Schillebeeckx belandt God midden in de cultuur
Edward Schillebeeckx (1914-2009) geldt als de grootste katholieke theoloog uit ons taalgebied, uit de twintigste eeuw. Hij schreef dikke boeken, bijvoorbeeld Jezus, het verhaal van een levende (1974). Met die laatste notie, ‘levende’, doelde Schillebeeckx op de presentie van Jezus in het heden, in onze cultuur en in onze levens.
Terecht dat Stephan van Erp voor het boek waarin hij een viertal opstellen van Schillebeeckx bundelde, als titel koos: God de levende. Het gaat hier om kerkzijn en christenzijn in de moderne cultuur. ‘Ik zou willen nagaan wat de mogelijkheden zijn voor een Godsbeleving die werkelijk geïntegreerd is in de nieuwe cultuur’, schrijft Schillebeeckx. Niet om het geloof ‘apologetisch te verdedigen tegen een seculaire interpretatie van de werkelijkheid’, maar om als gelovige ‘in het reine te komen met de cultuuromslag die ook de godsdienstige mens uiteraard meemaakt.’ Hij zette zijn kaarten op de toekomst, met God als de ‘Geheel Nieuwe’. Geloof is én spiritualiteit én politiek, geloofde Schillebeeckx. Hij wist…
Verder lezen? Meld je aan voor onze maandelijkse nieuwsbrief en je krijgt elke maand gratis toegang tot twee artikelen.
Registreren? Meld je aan voor onze maandelijkse nieuwsbrief en je krijgt elke maand gratis toegang tot twee artikelen.
Heb je al een account? Log hier in
Bij het aanmelden gaat u akkoord met onze
privacyverklaring en de algemene voorwaarden.
Esther Maria Magnis: 'Hoe kan het nou waar zijn dat jij dezelfde God kent?'
Corien Oranje: ‘Ik heb vaak het gevoel dat ik tekortschiet’
Krimp? We zijn gewoon nog aan het ontdekken hoe we moeten groeien
Het nieuwe kabinet ademt de geest van Absalom
Maarten Burggraaf: ‘Ik ben bang voor de dood – wie zou dat niet zijn?’
Hij bedoelde er niets mee. Daar ga je toch bijna van vloeken?
05 september 2024De opening van de Olympische Spelen deed veel stof opwaaien; christenen dachten dat er gespot werd met het Laatste Avondmaal. Uiteindelijk bleek het een verbeelding van een bacchanaal van de Griekse goden te zijn. Kees van Ekris was vooral benieuwd naar wat de kunstenaar ermee wilde zeggen. Maar dat ...
Het verdwijnen van hoop – daar kunnen we niet tegen
05 september 2024Dat het er tamelijk hopeloos met ons mensen voorstaat – dat is een open deur intrappen. De een heeft het over de klimaatcrisis, de ander over de vluchtelingencrisis, en zo zijn er nog wat accentverschillen, maar echt hoopvol staan maar weinigen in het leven, als ze eerlijk worden.
In een goede tuin is de mens niet heer en meester
05 september 2024In De mierenkaravaan van Mariken Heitman kun je de ondoorgrondelijke aarde van de moestuin haast ruiken. Het is de moeite waard. Want wie de geheimen van de natuur op het spoor komt, komt ook dichter bij de geheimen van z'n eigen leven.