Bidden in Boston

‘Wanhoop niet,’ antwoordde ik, ‘tussen de dertig en veertig draait alles sowieso om werk, baby’s, snotneuzen, luiers. In die periode is er weinig ruimte voor iets anders.’ Sommige ouders zagen in mijn aanwezigheid het bewijs dat zij gefaald hadden. Want als het de tijdgeest was die hun kinderen had doen afhaken – een gedachte die troost bood, het lag dus niet aan hen –, hoe kon het dan dat ik juist was aangehaakt? En dat zonder moeder- of vaderhand die me als kind een kerk had binnengeleid; zonder catechisatie en je verheugen op de eerstecommuniejurk met bijpassende schoenen. Hoe was ik hier zonder noemenswaardige geloofsopvoeding terechtgekomen? Misschien is het wel…