Begrijpen is het begin van verzoening, maar daar moet je ook niet te romantisch over doen

Familie, dat is iets warms. Mensen bij wie je hoort. Het woord ‘gezin’ roept iets op van geborgenheid, ergens thuis zijn. Maar zelden is familie een onproblematisch fenomeen. Ook niet voor Jan Brokken, schrijver van een groot en veelzijdig oeuvre aan romans en non-fictieboeken. Hij werd in 1949 geboren in een gezin dat de jappenkampen had overleefd. Vader, moeder en twee oudere broers – ze waren getraumatiseerd. Dit woog op de jonge ziel van Brokken, die de spanning voelde, de ontwrichting zag en onverklaarbare ziektes kreeg. Hij schreef er in 2004 het boek Mijn kleine waanzin over. Maar alle moeilijkheden ten spijt, en de ergernis achteraf – met veel empathie…