Ballonnen, die zomaar zijn leeggelopen

Het idee is groots, in de roman Regeneratie, geschreven door Eva Coolen. De ik-vertelster en haar vriendin Ruth mikken op een nieuw leven, een heuse wedergeboorte. Op zeker moment kiezen ze nieuwe namen, en dat geeft de ik-vertelster ‘ineens een razende energie’. Ze denkt: ‘Alsof ik het doodsimpele antwoord had gevonden op alles wat er zo mis was: dat ik gewoon iemand anders kon worden.’ Dit klinkt ietwat steriel, alsof identiteit een constructie is, maar in de roman is dit een uiting van een diepgevoeld verlangen, waarin veel tragiek en gemis meespeelt. De beide meisjes – zestien en zeventien jaar oud – zijn op de vlucht, ruim vierhonderd bladzijden lang.…