
Alsof ik thuis was gekomen
Na mijn doop wilde ik graag misdienaar worden. Of monnik. Of woestijnvader. Maar de godsvrucht bleek na een aantal maanden enigszins betijd.
Vlak voor Kerst voltooide ik een flinke bulk werk, zodat ik voldaan de feestdagen in kon. Alleen bleef de voldoening uit: ik voelde mij voornamelijk opgejaagd. Bij nader inzien was dat niet zo gek, want zoals het er nu voor staat, ga ik het met het geld dat ik heb niet redden. Overigens is dat eigenlijk mijn hele leven al zo. Daarbij merkte ik dat met de opgewonden vreugde over de doop mijn godsvrucht enigszins betijd was. In feite ploeterde ik weer voort zoals voorheen, terwijl ik om te beginnen toch omwille van het leven tot het geloof was gekomen. Ik bedoel dat ik goed wilde leven. Dus ben ik…
Verder lezen? Meld je aan voor onze maandelijkse nieuwsbrief en je krijgt elke maand gratis toegang tot twee artikelen.
Registreren? Meld je aan voor onze maandelijkse nieuwsbrief en je krijgt elke maand gratis toegang tot twee artikelen.
Heb je al een account? Log hier in
Bij het aanmelden gaat u akkoord met onze
privacyverklaring en de algemene voorwaarden.
Vijf denkers die het geloof vernieuwen
'Moed, dat is een zachte duw'
'Als tiener dacht ik: ik maak de wederkomst mee – dat geloof ik nog steeds'
‘Het is helemaal rustig in mij’
Lamorna vroeg zich af: zou ik christen kunnen worden?

‘Het is helemaal rustig in mij’
01 mei 2025Het is pure genade, zegt oud-rechter Ad van der Linden, dat zijn geloof zo'n diepte heeft dat het staande kan blijven, ook nu hij 24 uur per dag mantelzorger is geworden. "En dat ik geloven mag dat alles in Gods hand is."

Oorlog in de naam van God
03 april 2025Het overgrote deel van de Nederlandse kerken steunde het militaire optreden in Indonesië na 1945. Legerpredikanten en aalmoezeniers verdedigden zelfs extreem geweld als manier om de koloniale orde te herstellen, concludeert Koos-jan de Jager in zijn boek Oorlog zonder genade. Hoe is die houding te ...

Xi Jinping's heilige oorlog tegen christenen woedt voort
03 april 2025In China is geloven geen privézaak, maar een politiek risico. Xi Jinping duldt geen loyaliteit naast die aan de Communistische Partij, en dat merken vooral christenen. Ondergronds groeit de kerk, terwijl overheidscontroles steeds strenger worden. Wat betekent dit voor de toekomst van het ...