Als je zoon verongelukt
Niet zo heel veel schrijvers zijn in staat om in de beperkte omvang van een boekenweekgeschenk een goed verhaal op papier te krijgen. Maar Arie Kok slaagt er dit jaar bijzonder goed in, met zijn BCB-actieboek Brood en stenen. Het is een tragisch verhaal dat tot tranen toe ontroert. Dit heeft ongetwijfeld te maken met het feit dat Kok zich baseert op zijn eigen familiegeschiedenis.
Vanuit het perspectief van zijn opa beschrijft hij de dood van diens zoontje Arie, die Ortie werd genoemd; de oom van de schrijver dus. Kok maakt gebruik van de aantekeningen van zijn opa, zodat dit het boek is dat ‘mijn opa misschien wel had willen schrijven’. Het is een urgent verhaal; je realiseert je vanaf de eerste bladzijde dat het geschreven moest worden. De fotokatern aan het eind versterkt het realistische karakter van het drama dat heeft plaatsgevonden. Vanaf het begin weet je als lezer dat Ortie zal omkomen. Maar wat gaat er vooraf aan het ongeluk en hoe reageert naderhand de omgeving? Kok weet de spanning in de huwelijksrelatie…
Verder lezen? Meld je aan voor onze maandelijkse nieuwsbrief en je krijgt elke maand gratis toegang tot twee artikelen.
Registreren? Meld je aan voor onze maandelijkse nieuwsbrief en je krijgt elke maand gratis toegang tot twee artikelen.
Heb je al een account? Log hier in
Bij het aanmelden gaat u akkoord met onze
privacyverklaring en de algemene voorwaarden.
Esther Maria Magnis: 'Hoe kan het nou waar zijn dat jij dezelfde God kent?'
Corien Oranje: ‘Ik heb vaak het gevoel dat ik tekortschiet’
Krimp? We zijn gewoon nog aan het ontdekken hoe we moeten groeien
Het nieuwe kabinet ademt de geest van Absalom
Maarten Burggraaf: ‘Ik ben bang voor de dood – wie zou dat niet zijn?’
Hij bedoelde er niets mee. Daar ga je toch bijna van vloeken?
05 september 2024De opening van de Olympische Spelen deed veel stof opwaaien; christenen dachten dat er gespot werd met het Laatste Avondmaal. Uiteindelijk bleek het een verbeelding van een bacchanaal van de Griekse goden te zijn. Kees van Ekris was vooral benieuwd naar wat de kunstenaar ermee wilde zeggen. Maar dat ...
Het verdwijnen van hoop – daar kunnen we niet tegen
05 september 2024Dat het er tamelijk hopeloos met ons mensen voorstaat – dat is een open deur intrappen. De een heeft het over de klimaatcrisis, de ander over de vluchtelingencrisis, en zo zijn er nog wat accentverschillen, maar echt hoopvol staan maar weinigen in het leven, als ze eerlijk worden.
In een goede tuin is de mens niet heer en meester
05 september 2024In De mierenkaravaan van Mariken Heitman kun je de ondoorgrondelijke aarde van de moestuin haast ruiken. Het is de moeite waard. Want wie de geheimen van de natuur op het spoor komt, komt ook dichter bij de geheimen van z'n eigen leven.