Als je geen naam hebt, besta je niet

De Rooms-Katholieke Kerk leerde in die tijd dat het lot van ongedoopte gestorven kinderen in het voorgeborchte lag, aan de rand van de hel. Agata mag haar kindje niet laten dopen, omdat ze geen ademtocht heeft gehad. En dus mag ze haar dochtertje ook geen naam geven. Ze vindt het een ondragelijke gedachte dat haar baby voor eeuwig ‘daar’ moet blijven en vertrekt heimelijk naar een plek waar ze op een wonder hoopt. De reis die ze moet afleggen is meedogenloos en tegelijkertijd van een ongekende schoonheid. Agata heeft eigenlijk geen idee hoe ze de reis moet volbrengen, maar krijgt hulp van de rondtrekkende Lynx. Het gevaar ligt natuurlijk op…