Als de Protestantse Kerk de band tussen academie en predikantschap losmaakt, zal zij spoedig niet meer bestaan
Niet zo lang geleden maakte ik de bevestiging van een predikant mee. Ergens op die dag zei hij tegen de mensen dat hij zichzelf vooral als dienaar van het Woord verstond. Tot voor kort zou dit een cliché zijn geweest. Maar nu kwam er na afloop iemand naar hem toe die zei: “Dienaar van het Woord, dat is een interessante visie op het ambt! Daar moet ik eens over nadenken.”
Dit incident is tekenend voor de situatie in de Protestantse Kerk in Nederland. Daar wordt serieus gepraat over de vraag of het noodzakelijk is dat een predikant een universitaire opleiding heeft gehad. Kort geleden was het antwoord daarop: “Ja, want een predikant moet de Bijbel uitleggen en toepassen, en daarvoor is kennis van Hebreeuws en Grieks nodig, en dat wordt alleen aan de universiteit onderwezen.” Waarom volstaat dit antwoord voor velen niet meer? Omdat de crisis in de kerk op veel meer betrekking heeft dan alleen op de predikantsopleiding. Deze discussie is slechts een symptoom van het veel diepere probleem dat wij ons bij de concentratie op het Woord als…
INLOGGEN
Verder lezen? Meld je aan voor onze maandelijkse nieuwsbrief en je krijgt elke maand gratis toegang tot twee artikelen.
Heb je al een account? Log hier in
Bij het aanmelden gaat u akkoord met onze
privacyverklaring en de algemene voorwaarden.
'Ik moest het raadsel aan Hem geven'
Als we de afgrondelijkheid, het mysterie, het heilige van God laten wegsijpelen, zegt ds. Arie van Houwelingen, dan ben je als gelovige een kronkelende vis op de bodem van een drooggevallen meer.
'Iedereen in zijn eigen bubbel, dat is dodelijk voor een land'
Als we niet uitkijken, keert onze maatschappij terug naar een tribale sfeer: allemaal aparte stammen, die geen kritiek dulden. Erdal Balci vindt het een tragische ontwikkeling, omdat daarmee “de horizon van de Europese identiteit vervaagt. En dat is een groot risico.”