Als de Protestantse Kerk de band tussen academie en predikantschap losmaakt, zal zij spoedig niet meer bestaan
Niet zo lang geleden maakte ik de bevestiging van een predikant mee. Ergens op die dag zei hij tegen de mensen dat hij zichzelf vooral als dienaar van het Woord verstond. Tot voor kort zou dit een cliché zijn geweest. Maar nu kwam er na afloop iemand naar hem toe die zei: “Dienaar van het Woord, dat is een interessante visie op het ambt! Daar moet ik eens over nadenken.”
Dit incident is tekenend voor de situatie in de Protestantse Kerk in Nederland. Daar wordt serieus gepraat over de vraag of het noodzakelijk is dat een predikant een universitaire opleiding heeft gehad. Kort geleden was het antwoord daarop: “Ja, want een predikant moet de Bijbel uitleggen en toepassen, en daarvoor is kennis van Hebreeuws en Grieks nodig, en dat wordt alleen aan de universiteit onderwezen.” Waarom volstaat dit antwoord voor velen niet meer? Omdat de crisis in de kerk op veel meer betrekking heeft dan alleen op de predikantsopleiding. Deze discussie is slechts een symptoom van het veel diepere probleem dat wij ons bij de concentratie op het Woord als…
INLOGGEN
Verder lezen? Meld je aan voor onze maandelijkse nieuwsbrief en je krijgt elke maand gratis toegang tot twee artikelen.
Heb je al een account? Log hier in
Bij het aanmelden gaat u akkoord met onze
privacyverklaring en de algemene voorwaarden.
'Ik zou vaker boos moeten worden'
Als directeur van de ASN Bank sprak hij de Verenigde Naties toe over biodiversiteit. Dat was spannend. Maar het spannendste wat Arie Koornneef ooit in zijn leven heeft gedaan, was de weekopening doen bij zijn voormalige werkgever Youth for Christ. 'Ik was niet gewend om veel over geloof te praten.'
De vlam van onze voormoeders is niet gedoofd
Westers feminisme is van dik hout zaagt men planken, en past niet in Afrika. Daarom, zegt Jennifer Nansubuga Makumbi, schrijfster van de roman De eerste vrouw, moeten we uit eigen bronnen putten. Ze laat ons kijken naar de ‘oervrouw’.