Als de kerk het fout heeft

Op een dag stemde ik toe. We spraken af voor de lunch, in een chique tent. Ze zat vrijwel roerloos tegenover me, duidelijk bevreesd om het gesprek aan te gaan. Alsof ze niets dan minachting hoefde te verwachten en dat ik me direct uit de voeten zou maken als ze me zou vertellen wat op haar lippen brandde. Ze zei me uiteindelijk dat ze ooit getrouwd was geweest, maar dat het huwelijk maar kort standhield. Veel verder kwamen we niet. En dus kwam er een tweede lunch, waarbij ze me nog steeds wantrouwend aan zat te kijken. “Ik heb een vraag”, zei ze uiteindelijk. Ze liet een lange stilte vallen.…