Alleen het kind kan scheppen
Eenenzeventig jaar na de dood van Martinus Nijhoff moet ik denken aan een van zijn beroemdste en meest fascinerende gedichten, ‘Het kind en ik’.
Ik zou een dag uit vissen,ik voelde mij moedeloos.Ik maakte tussen de lissenmet de hand een wak in het kroos. Er steeg licht op van benedenuit de zwarte spiegelgrond.Ik zag een tuin onbetredenen een kind dat daar stond.Het stond aan zijn schrijftafelte schrijven op een lei.Het woord onder de griffelherkende ik, was van mij. Maar toen heeft het geschreven,zonder haast en zonder schroom,al wat ik van mijn levennog ooit te schrijven droom. En telkens als ik evenknikte dat ik het wist,liet hij het water bevenen het werd uitgewist.Ik wil er graag iets over zeggen zonder dat ik daarbij gehinderd word door enige kennis van de vorig jaar verschenen biografie van…
Verder lezen? Meld je aan voor onze maandelijkse nieuwsbrief en je krijgt elke maand gratis toegang tot twee artikelen.
Registreren? Meld je aan voor onze maandelijkse nieuwsbrief en je krijgt elke maand gratis toegang tot twee artikelen.
Heb je al een account? Log hier in
Bij het aanmelden gaat u akkoord met onze
privacyverklaring en de algemene voorwaarden.
Xi Jinping's heilige oorlog tegen christenen woedt voort
03 april 2025In China is geloven geen privézaak, maar een politiek risico. Xi Jinping duldt geen loyaliteit naast die aan de Communistische Partij, en dat merken vooral christenen. Ondergronds groeit de kerk, terwijl overheidscontroles steeds strenger worden. Wat betekent dit voor de toekomst van het ...
Stap voor stap dichter bij het lijden
06 maart 2025Elk jaar markeert Aswoensdag voor Alain Verheij het begin van een reis waarin hij op zoek gaat naar Jezus op plaatsen waar hij liever niet komt. De veertigdagentijd dwingt hem ongemak en verlies niet te ontwijken, maar te doorleven. Juist daar, in het lijden, hoopt hij Christus te vinden.
Fluisteren van een andere wereld
06 maart 2025Zoals velen vandaag breek ik mij het hoofd over de vraag wat er in deze tijd gevraagd wordt. De wereld tuimelt van de ene crisis in de andere, en als ik niet uitkijk, blijf ik lamgeslagen en overweldigd achter.