Ad de Boer, hoofd- en eindredacteur van 1984 tot 1996
Toen ik hoofdredacteur was, heb ik samen met mede-hoofdredacteur Andries Knevel Koers flink op zijn kop gezet. We stopten met eenzijdige antiverhalen (tegen de verloedering, tegen links, tegen de moderne theologie, tegen dit en tegen dat). Niet omdat dat allemaal onzin was, maar vooral omdat het eenzijdig was, meer afbrak dan opbouwde en het blad op de rand van de ondergang had gebracht.
We introduceerden het diepgravende interview en het rondetafelgesprek, trokken prikkelende columnisten aan, mixten stevige artikelen over theologie en politiek met dicht-bij-de-mensenverhalen over huwelijk en opvoeding, gezondheid en onderwijs, jongeren en geloof. We agendeerden onderwerpen die onder christenen nog nauwelijks leefden: geloofstwijfel, jongeren in de kerk, (homo)seksualiteit, armoede en de omgang met Gods schepping. Al in 1986 (!) met een dringend appel: laat de auto staan, weiger plastic verpakkingen en breng de CO2-uitstoot fors omlaag, want we hebben nog maar kort de tijd. Ook werden we een kweekvijver voor jong journalistiek talent. Toegegeven: we kleunden zwaar mis met Gorbatsjov (‘weliswaar geen stalinist, maar niet te vertrouwen’). Als ik nu hoofdredacteur zou…
Verder lezen? Meld je aan voor onze maandelijkse nieuwsbrief en je krijgt elke maand gratis toegang tot twee artikelen.
Registreren? Meld je aan voor onze maandelijkse nieuwsbrief en je krijgt elke maand gratis toegang tot twee artikelen.
Heb je al een account? Log hier in
Bij het aanmelden gaat u akkoord met onze
privacyverklaring en de algemene voorwaarden.
Nieuwe woorden voor de ziel. Stefan Paas en Arnold Huijgen over het heil en de hel
Tieners gevangen in de verslavende TikTok-tornado
‘Ik heb het nog niet opgegeven, want dan kan ik beter vertrekken’
Hoe ultrarechts in Duitsland uit de schuilhoeken stapt
Voelen we eigenlijk wel genoeg?
Hoe ultrarechts in Duitsland uit de schuilhoeken stapt
07 maart 2024De razendsnelle opmars van anti-immigratiepartij AfD werpt in de opmaat naar regionale en nationale verkiezingen een dreigende schaduw over het Duitse politieke, sociale én kerkelijke landschap. Honderdduizenden bezorgde Duitsers gingen vorige maand de straat op in protestdemonstraties. 'Nie ...
De kinderen willen niet meer mee
07 maart 2024‘Gaan we morgen naar de kerk?’ Dochter 1 kijkt me moeilijk aan. ‘Ja, we gaan naar de kerk.’ ‘Neee!’, roept ze uit, terwijl ze neerploft op de bank. ‘Kunnen we niet gewoon één keer niet gaan? Het is zó saai. Het is zo verschrikkelijk saai.’
Waarom we van het goede nooit rust hebben
07 maart 2024Wat is goed om te doen? Een onrustig makende vraag. Op zoek naar een antwoord dat rust geeft, consulteren we anno 2024 graag experts: vertel ons hoe het zit! Ook Jezus wordt om raad gevraagd. Hij spreekt klare taal. Maar stilt Hij ook de onrust?