Blauwe handen
Bent u bang geweest in het afgelopen jaar? Voor Brenton Tarrant in Christchurch? Voor Gökmen Tanis, in die tram in Utrecht? Voor vreemdelingen? Voor Trump? Erdogan? Assad?
Bent u bang geweest voor de kerk? Voor afkeuring? Voor genderneutrale toiletten? Voor regelgeving? Voor homo-emancipatie? Voor alle ellende waaraan mensen leden en stierven in 2019? Voor Zwarte Piet? Voor roetveegpiet? Voor de uitslaande vlammen in de Notre-Dame? Bent u bang geweest voor uzelf? Voor alles wat komt, maar waarvan u nog niet weet? Of voor wat komen gaat, omdat u precies weet wat? De blijde boodschap luidt: vrees niet! En die staat ook op het omslag van dit nummer. Het is paradoxaal, want de handen die u ziet, zijn van een man die je gerust een slaaf kunt noemen. Een moderne slaaf, dat wel, ergens in een dorp in…
INLOGGEN
Verder lezen? Meld je aan voor onze maandelijkse nieuwsbrief en je krijgt elke maand gratis toegang tot twee artikelen.
Heb je al een account? Log hier in
Bij het aanmelden gaat u akkoord met onze
privacyverklaring en de algemene voorwaarden.
'Ik mis dat wat er nooit heeft kunnen zijn'
In 2003 stapte het 24-jarige zusje van Wouter van der Toorn uit het leven. Een dieptepunt in een familiedrama dat al veel langer speelde. “Hoe kun je vergeving eisen terwijl er geen erkenning van het ongelofelijke onrecht is?”
'Ik zou vaker boos moeten worden'
Als directeur van de ASN Bank sprak hij de Verenigde Naties toe over biodiversiteit. Dat was spannend. Maar het spannendste wat Arie Koornneef ooit in zijn leven heeft gedaan, was de weekopening doen bij zijn voormalige werkgever Youth for Christ. 'Ik was niet gewend om veel over geloof te praten.'